Nową technologię nazwano DPAC (DNA-programmed Assembly of Cells). Komórki rozwijają się w ramach tego procesu normalnie. Modyfikowane DNA nie jest umieszczane wewnątrz samych komórek – stanowi coś na kształt wzorca lub planu (algorytmu?), który sprawia, że komórki tworzą tkankę w określony sposób. Ułożenie poszczególnych wzorców zmusza tkankę do przyrastania w kolejnych warstwach zgodnie z ustalonym wzorem.
Zev Gartner, jeden z autorów dokumentu podsumowującego pracę zespołu z San Francisco wyjaśnia:
– Było dla mnie zaskakujące, jak dobrze ten pomysł sprawdza się w praktyce oraz w jak prosty sposób zachowują się komórki. Rozwijanie tkanek może być podstawą dla zastosowań inżynieryjnych, a przełamując złożoność dotychczasowych metod, naukowcy zaczynają coraz lepiej rozumieć fundamentalne, biologiczne metody kontroli tkanek – stwierdza Gartner.
Potencjalne zastosowania DPAC są rozmaite: od medycyny plastycznej przez wspomaganie leczenia urazów, np. oparzeń, aż po transplantologię. | CHIP