Oddzielanie nazwisk
Załóżmy, że zarówno imię, jak i nazwisko (cała nazwa) znajdują się w kolumnie »A«. W takim przypadku wpisz następującą formułę w komórkę »B2«:
=MAX((FRAGMENT.TEKSTU(A2;WIERSZ(A:A);1)=”·”)*WIERSZ(A:A))
Wprowadź tę formułę przy użyciu kombinacji klawiszy [Ctrl] + [Shift] + [Enter] w celu zamienienia jej w formułę matrycową – później rozpoznasz ją po nawiasie klamrowym, w którym umieści ją Excel. Ta funkcja przeszukuje komórkę »A2« pod kątem występowania spacji. Tutaj »Wiersz(A:A)« to tylko wirtualny parametr potrzebny do zdefiniowania matrycy. Ma wartość dokładnie w miejscach, gdzie są spacje, co odpowiada ich umiejscowieniu – dla tych wartości możesz określić maksimum. Aby oddzielić nazwisko, posłuż się funkcją tekstową »Prawy«. W tym celu wpisz następującą formułę w komórkę »C2«:
=PRAWY(A2;(DŁ(A2)-B2))
Formuła przejmuje końcówy fragment tekstu z komórki »A2«. Jego wielkość jest określona liczbą znaków, poprzez funkcję »Długość (DŁ)« Podobnie imię można określić za pomocą formuły »=Lewy(A2;B2)«, której można użyć w kolumnie »D«.
Wydzielanie tytułu naukowego
Analogicznie możesz również oddzielić dodatkowe elementy, np. tytuły naukowe takie jak »prof.« czy »dr med.«. Wówczas łatwiej będzie wydzielić nazwiska. Jednak w tym przypadku określasz ostatni element w ciągu znaków. Aby to zrobić, wpisz następującą formułę w komórkę »D2«:
=MAX((FRAGMENT.TEKSTU(A2;WIERSZ(A:A);1)=”.”)*WIERSZ(A:A))
Ponownie wprowadź tę formułę jako matrycową. Następnie w kolumnie »F«, wpisując formułę »=Lewy(A2;d2)« w pierwszym rzędzie »F2«, oddzielisz tytuł naukowy. W zależności od dalszego przeznaczenia listy nazwisk możesz wywoływać tytuły i nazwiska osobno lub zestawić je ze sobą z pominięciem imienia za pomocą następującej formuły:
=USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY(E2&”·”&PRAWY(A2;(DŁ(A2)-B2)))
Formuła łączy ze sobą – z wykorzystaniem spacji – tytuł i nazwisko. Jeśli komórka nie zawiera tytułu, formuła eliminuje spację z początku.
Przetwarzanie tytułów honorowych
Przypadki szczególne to np. nazwiska zawierające dodatkowy element, taki jak »von«, »van« czy »de«. Dotąd funkcja rozdzielenia interpretuje ten dodatek do nazwiska jako część imienia. W tym przypadku możesz użyć innych kolumn pomocniczych, w których określisz umiejscowienie tej dodatkowej części imienia. Ponownie przyda się tu formuła matrycowa, można również skorzystać z funkcji »Szukaj«, a następnie oszacować błędy. Umiejscowienie cząstki »de« może zostać określone w »G2« przy użyciu formuły:
=JEŻELI(CZY.BŁĄD(ZNAJDŹ(“de·”;A2));0;ZNAJDŹ(“de·”;A2))))
Inne dodatki takie jak »von« mogą być określone w innej kolumnie pomocniczej. Podczas używania trzech pomocniczych kolumn: »G«, »H« i »I«, w kolejnym kroku wpisz następującą formułę w »J2«:
=JEŻELI(MAX(G2;H2;I2)>0;MAX(G2;H2;I2)-1;B2)
Teraz najpierw sprawdź, czy tytuł istnieje. Jeśli tak, to użyj jego początkowego umiejscowienia »=USUŃ.ZBĘDNE.ODSTĘPY(E2&”·”&PRAWY(A2;(DŁ(A2)-J2)))« lub określonego już wcześniej umiejscowienia nazwiska w komórce »B2«.
