Nasz układ składa się z Merkurego, Wenus, Ziemi, Mars, Jowisza, Saturna, Urana oraz Neptuna. Do 2006 roku w gronie planet znajdował się też Pluton, ale zdegradowano go do miana planety karłowatej, co oczywiście nie zmieniło faktu, że wciąż krąży ona wokół Słońca. Orbity obiektów w Układzie Słonecznym mogą być mniej lub bardziej regularne, ale to właśnie nasza gwiazda stanowi jego centrum (choć astronomowie nie są pewni, czy pod względem grawitacyjnym ten środek nie powinien zostać wyznaczony tuż obok Słońca).
Czytaj też: Dostrzeżono rozbłyski słoneczne 10 000 razy silniejsze niż wszystkie dotychczas. To rzeczywistość
Im bliżej tej gwiazdy znajduje się wybrany obiekt, tym więcej okrążeń wykona wokół niej w danym czasie. Tym sposobem Ziemia potrzebuje około 365 dni na odbycie całego okrążenia, podczas gdy Merkury pokona w tym samym czasie aż cztery orbity. Na końcu planetarnej skali znajduje się natomiast Neptun, gdzie rok trwa około 165 lat. Tyle czas potrzebuje ta planeta na wykonanie pełnego obrotu wokół Słońca.
Można powiedzieć, że początkowo najmasywniejsze planety naszego układu miały pewien handicap, ponieważ uformowały się nieco wcześniej od skalistych. Innymi słowy, o ile Jowisz, Saturn, Uran i Neptun powstały około 4,59 mld lat temu, tak planety tworzące wewnętrzny Układ Słoneczny, czyli Merkury, Wenus, Ziemia i Mars narodziły się nieco później, bo około 4,5 mld lat temu. Ale przewaga gazowych olbrzymów nie trwała długo, ponieważ ich mniejsi i skaliści towarzysze szybko odrobili straty dzięki znacznie mniejszej odległości od Słońca.
Ziemia i inne skaliste planety naszego układu powstały nieco później niż Jowisz, Saturn, Uran i Neptun
Należy pamiętać, że wkrótce po powstaniu Układ Słoneczny był wyjątkowo chaotycznym miejscem. Musiało minąć nieco czasu, zanim tworzące go planety zajęły orbity, na których pozostają do dziś. Naukowcy szacują jednak, iż sytuacja unormowała się relatywnie szybko: w efekcie przez 98% do 99% czasu istnienia naszego układu rzeczone orbity pozostawały stabilne.
To stwarza z kolei szansę na wyznaczenie ich i określenie, jak wiele razy dana planeta mogła okrążyć Słońce w ciągu ostatnich miliardów lat. Ze względu na wspomnianą zależność między dystansem od gwiazdy a liczbą okrążeń wykonywanych w danym okresie, oczywistym liderem zestawienia będzie Merkury. Jak szacują badacze, najmniejsza planeta Układu Słonecznego wykonała około 18,7 mld okrążeń wokół naszej gwiazdy. W przypadku Wenus było to 7,3 mld orbit; Ziemi 4,5 mld; Marsa 2,4 mld; Jowisza 386,9 mln; Saturna 155,8 mln; Urana 54,6 mln; a Neptuna – 27,9 mln.
Jeśli nie wydarzy się nic niespodziewanego, to można oczekiwać, że planety tworzące Układ Słoneczny zdołają podwoić te wyniki, zanim nasza gwiazda zmieni się w czerwonego karła i skaże swoich “podwładnych” na śmierć. Co ciekawe, istnieje szansa, iż taki los dosięgnie jedynie obiekty położone najbliżej Słońca, tj. Merkurego, Wenus oraz Ziemię. Inne być może przetrwają, choć ich orbity znacząco się zmienią. Ale kto by się tym przejmował, skoro mówimy o perspektywie miliardów lat?
