Firmy Apple, Linotype i Adobe dopisały w styczniu 1985 ważny rozdział w historii rozwoju komputerów. Weszły wówczas na rynek z nowymi produktami i technikami, które zasadniczo zmieniły komputerową branżę wydawniczą. Apple zaprezentował przeznaczoną dla komputera Macintosh drukarkę laserową Laserwriter, a Linotype zapowiedział opracowanie procesora postscriptowego RIP (Raster Image Processor) dla naświetlarek laserowych o dużej rozdzielczości Linotronic. Równocześnie Adobe i Linotype poinformowały o swoich planach stworzenia obszernej biblioteki fontów postscriptowych.
Apple Laserwriter umożliwiał drukowanie z rozdzielczością 300 dpi i wykorzystywał oddzielny procesor RIP interpretujący dane postscriptowe. Analogiczne rozwiązanie sprzętowe – zapewniające jednak znacznie wyższą rozdzielczość 2540 dpi – zastosowała firma Linotype w swoich procesorach RIP instalowanych w naświetlarkach Linotronic. Dzięki temu oba urządzenia były w stanie drukować bez problemów te same pliki postscriptowe. Ta właśnie cecha była wówczas zupełną nowością i do tej pory stanowi charakterystyczny atut języka PostScript.
| Sterowniki postscriptowe umożliwiają zdefiniowanie takich podstawowych elementów jak format wydruku, wyposażenie drukarki oraz rozdzielczość |  |
PostScript opracowano na bazie języka opisu stron Interpress firmy Xerox, jednak został on potem poddany znaczącym modyfikacjom. W przeciwieństwie do wszystkich innych znanych języków formatowania wydruków (jak np. TeX, Impress i Quick), język PostScript jest zupełnie niezależny od sprzętu i oferowanych rozdzielczości druku.
Programy postscriptowe umożliwiają precyzyjne rysowanie lub malowanie odpowiednich elementów na wydruku. Poszczególne obiekty są nanoszone (i nakładane na siebie) w kolejności, w jakiej zostały zdefiniowane. Odpowiedni układ współrzędnych pozwala zachować kontrolę nad położeniem pojedynczych elementów. Przy współpracy pomiędzy programem użytkowym a drukarką ważną rolę odgrywają sterowniki urządzeń. Zapewniają one bowiem możliwość drukowania dokumentów na wszystkich drukarkach postscriptowych bez znajomości samego języka PostScript. Jeśli więc np. narysujemy na ekranie okrąg, to zadaniem sterownika jest wygenerowanie odpowiednich rozkazów, pozwalających na wydrukowanie tego obiektu na drukarce.
