Na początek spróbujmy trochę pomarzyć. Byłoby pięknie, gdyby producenci software’u wypuszczali na rynek nowe programy, które od razu działałyby w sposób optymalny. Rzeczywistość wygląda jednak zupełnie inaczej: każdy “świeży” software powoduje prawdziwy “wyścig zbrojeń” w branży hardware’owej.
Za sprawą planów Microsoftu i Intela rywalizacja ta przybrała znacznie na sile. Aby zapowiadane Windows 98 oraz NT 5.0 mogły funkcjonować w rozsądny sposób, obsługujący je pecet będzie musiał być odpowiednio wydajny. Dokładną konfigurację sprzętową takiego komputera określa dokument znany jako specyfikacja PC 98. Dostarcza on opisu standardów, dającego użytkownikom pewność, że kupując maszynę spełniającą określone nimi wymagania, będą mogli bez problemu eksploatować oprogramowanie, które pojawi się w przyszłym roku.
| Przyszłość pamięci RAM |  |
Ten, kto chciałby rozpocząć przygodę z nowym komputerem od zainstalowania na nim Windows 98 (o ile oczywiście system ten będzie już na rynku), powinien – planując zakup – trzymać się podanej specyfikacji. Natomiast ci, którym wystarcza Windows 95, Windows 3.11 lub któryś z systemów alternatywnych (Linux, OS/2) i, którzy w ogóle nie myślą o zmianie platformy, mogą uśmiechnąć się do ambitnych planów komputerowych potentatów. Mają one z naszą wygodą niewiele wspólnego.
Cóż takiego może nam zaoferować Windows 98, by opłacało się nań przesiąść? Poza nowym interfejsem użytkownika, zorientowanym na Internet Explorera, kolejne okna mogą zainteresować miłośników multimediów. System współpracuje m.in. z kartami tunerów TV; pozwala zatem na odbiór audycji telewizyjnych. Podobnie jest z dekoderami DVD, za pomocą których można będzie odtwarzać z kompaktów filmy fabularne. Miłośnicy wideo zyskają więc dzięki nowemu systemowi ulepszony, bardziej wydajny interfejs.
W przypadku gier o zaawansowanej grafice wymagane jest posiadanie procesora taktowanego częstotliwością co najmniej 200 megaherców. Dla porównania: specyfikacja PC 97 określała 120 MHz jako minimalną częstotliwość pracy procesora.
