| Rozbudowana Pomoc to duża zaleta PTS-DOS-a |  |
W odróżnieniu od “okienek”, DOS nigdy nie był wyłączną domeną Microsoftu. Rosyjska firma PhysTechSoft rozwija swoją wersję DOS-a; prehistorii PTS należy szukać w czasach radzieckiego imperium. Zacofanie technologiczne oraz rozmaitego rodzaju ograniczenia eksportowe spowodowały, że dla słabych maszyn należało opracować system, który potrafi poprawić ich wydajność. W ten mniej więcej sposób powstał PTS-DOS. Najnowsza wersja, oznaczona numerem 6.65, przynosi kilka ulepszeń – jednak o ogólnej wysokiej sprawności systemu decydują przyjęte niegdyś rozwiązania. Przede wszystkim PTS zajmuje znacznie mniejszy obszar pamięci operacyjnej w tzw. dolnym obszarze. Dzieje się tak dlatego, że większość poleceń konfiguracyjnych, wymagających w przypadku innych wersji DOS-a załadowania co najmniej kilku plików “dodatkowych” (np.
display.sys
,
share.exe
) znajduje się w jądrze systemu. W fazie ładowania system rozpoznaje i określa konfigurację sprzętową na tyle dobrze, że nie występuje zjawisko nadmiarowości polegające na ładowaniu nieużytecznych fragmentów kodu. W rezultacie pecet, nawet słaby, zyskuje na wydajności; programy użytkowe mają zaś do dyspozycji większą ilość pamięci operacyjnej. Docenią to zwłaszcza nałogowi gracze!
 | Instalacja systemu jest łatwa; pomaga w tym opisujące kolejne etapy menu |
Nie tylko opisane zdolności wyróżniają PTS-DOS. Warto wspomnieć o wbudowanej obsłudze sieci lokalnej, ochronie przed wirusami dyskowymi typu boot, bardzo wydajnym systemie kompresji danych, ciekawie rozwiązanym procesorze poleceń zajmującym tylko 512 bajtów oraz o możliwości pracy z innym niż DOS–owy systemem plików (np. HPFS systemu OS/2). Nie do pogardzenia jest umiejętność obsługi bardzo dużych dysków z buforowanie plików w pamięci. Instalacja systemu jest łatwa; pomaga w tym rozbudowane i opisujące kolejne etapy menu. W przypadku wątpliwości użytkownik odsyłany jest do stosownego rozdziału załączonego – niezwykle obszernego i szczegółowego – podręcznika. Niestety, podręcznik ten napisany jest w języku angielskim, ale jest to przecież międzynarodowy język programistów. Przeciętny użytkownik i tak niewiele z tego zrozumie; dla niego przeznaczona jest “chuda” broszura po polsku, w wystarczający (choć nazbyt techniczny) sposób wyjaśniająca najważniejsze rzeczy.
Sprawa tzw. kompatybilności z “resztą świata” wygląda całkiem dobrze. Istnieją co prawda różnice dotyczące plików konfiguracyjnych, ale ich “ogarnięcie” nie jest zbyt trudne. Popularne oprogramowanie (w tym gry) działa poprawnie, skutecznie dając się okłamać, że ma do czynienia z DOS-em Microsoftu (włączywszy w to Windows 3.1x). Składnia poleceń jest odrębnym zagadnieniem; ale tym zajmować się będą zaawansowani użytkownicy, którzy z pewnością docenią załączony podręcznik. Problemy pojawiły się na przykład w przypadku próby instalacji PTS–DOS-a na dysku podzielonym na partycje i zarządzanym przez System Commandera. Ten ostatni nie był w stanie rozpoznać, z jakim systemem ma do czynienia i wszelkie próby nakłonienia go do pracy w tych warunkach były nieskuteczne.
| w skrócie | |
  PTS-DOS 6.65 | |
| Wymagania: PC AT; 1 MB RAM; ok. 5 MB na dysku; | |
 | skromne wymagania systemowe |
| dynamiczne dostosowanie się do każdej konfiguracji |
| sprawne zarządzanie pamięcią i zasobami systemowymi |
| szybkość działania |
| system z licznymi dodatkami mieści się na jednej (!) dyskietce |
 | brak zgodności z częścią programów narzędziowych |
| cokolwiek niedbale opracowana instrukcja w języku polskim |
| brak wersji polskiej |
| Producent: PhysTechSoft, Rosja, e-mail: [email protected] | |
| Dostarczył: Arpex, Częstochowa tel./faks: (0-34) 24 69 63, e-mail: [email protected], http://k2.pcz.czest.pl/~arpex/ | |
| Cena: 84 zł | |
PTS-DOS jest tanią i atrakcyjną propozycją; niewątpliwie godną zainteresowania osób, które z różnych przyczyn nie ograniczają się wyłącznie do graficznego interfejsu użytkownika. Szczególnie zadowoleni z rosyjskiego systemu powinni być gracze i użytkownicy słabszych maszyn klasy 386 lub 486. W końcu nie wszędzie koniecznie potrzebny jest komputer Pentium II 300 MHz, choć do takiej wizji przekonują nas producenci sprzętu.
