Nie taki diabeł straszny

Programowanie wcale nie jest takie trudne, jak to się powszechnie sądzi. Za pomocą narzędzi w rodzaju Delphi stworzenie prostych aplikacji osiąga się stosunkowo niewielkim nakładem sił.

W nie tak odległej wcale przeszłości programy wyposażone w graficzny interfejs użytkownika powstawały w drodze mozolnego wklepywania setek linii kodu źródłowego. Obecnie okienka aplikacji przeznaczonych dla środowisk Windows realizuje się głównie za pomocą myszy – stało się to możliwe dzięki pojawieniu się na rynku środowisk programistycznych takich jak Delphi czy Visual Basic. Po wizualnym utworzeniu interfejsu wystarczy dodać kilkanaście linii kodu i prosty, lecz funkcjonalny program jest gotowy.

Delphi ma trzy zasadnicze zalety. Pierwszą z nich jest błyskawiczne kompilowanie tworzonego kodu źródłowego do postaci.EXE, czyli gotowego do wykonania programu. Drugim plusem jest fakt, że – inaczej niż w przypadku aplikacji generowanych np. za pomocą Visual Basica – “wyprodukowany” przez Delphi w pliku.EXE kod wykonywalny nie jest już poddawany żadnemu tłumaczeniu w trakcie jego wykonywania, dzięki czemu programy zrealizowane w środowisku Delphi są bardzo szybkie. Trzecią zaletą jest możliwość banalnie łatwego uzupełniania środowiska Delphi własnoręcznie napisanymi bibliotekami (albo bibliotekami stworzonymi przez innych programistów). Trzeba tutaj dodać, że w sieci Internet można znaleźć całe mnóstwo takich właśnie bibliotek.

Elementy środowiska pakietu Delphi: menu główne i poszczególne okna mogą być dowolnie rozmieszczone na Pulpicieśrodowisko

Poniżej proponujemy zapoznanie się ze środowiskiem Delphi na konkretnym przykładzie. Naszym celem będzie stworzenie programu BitmapPresenter, którego zadaniem ma być prezentowanie na ekranie kolejnych, wybranych przez użytkownika bitmap, przy czym zmiana wyświetlanej grafiki powinna następować w zadanych odstępach czasu. Aplikacja taka nadaje się np. do prezentacji dowolnych obrazków w oknie wystawowym lub na targach czy wystawie.

Na CD-ROM-ie dołączonym do tego numeru Czytelnik znajdzie kod źródłowy tworzonego w kolejnych krokach programu oraz jego gotową do uruchomienia wersję w postaci pliku.EXE.

Info
Inprise (dawniej Borland): http://www.inprise.com/
BSC Polska: http://www.bsc.com.pl/
Delphi Super Page: http://fbp.icm.edu.pl/delphi/

Literatura:
P. Thurrott, G. Brent, R. Bagdazian, S. Tendon: Arkana Delphi 3, RM, Warszawa 1998, s. 1379 [+2 x CD-ROM]
P. Norton, J. Mueller: Przewodnik po Delphi 2, PLJ, Warszawa 1998, s. 850 [+CD-ROM]
X. Pacheco, S. Teixeira: Delphi 2. Vademecum profesjonalisty, Helion, Gliwice 1997, s. 1254 [+CD-ROM]
M. Cieślak, M. Jasiński: Droga do Delphi, Croma, Wrocław 1997, s. 492

mamy to na chip-cd 6/98Na dołączonym CD-ROM-ie w dziale CHIP-offline | Zastosowania | Workshop: Delphi znajduje się kod źródłowy i wykonywalny programu zbudowanego w tym artykule.

I na koniec uwaga dla tych najbardziej niecierpliwych: bliższy opis funkcji, procedur, komponentów itp. Delphi możemy uzyskać w każdej chwili, klikając na nich kursorem myszy i naciskając klawisz [F1]. Warunkiem skorzystania z tych informacji jest jednak znajomość języka angielskiego.

Więcej:bezcatnews