Standard SCSI (Small Computer Systems Interface) osiągnął niedawno biblijny niemal wiek 15 lat. Pomimo tego magistrala ta nie straciła wcale na atrakcyjności: adapter SCSI, mimo iż nieco droższy od EIDE, umożliwia dołączenie aż siedmiu urządzeń – EIDE ze swoimi dwoma kanałami obsługuje jedynie cztery.
Poza tym SCSI przewiduje możliwość samodzielnej komunikacji pomiędzy przyłączonymi do karty urządzeniami. Wynikające stąd odciążenie procesora powoduje, że SCSI staje się godnym polecenia rozwiązaniem dla serwerów i maszyn unixowych. SCSI znajdzie też dla siebie z łatwością miejsce na biurku ambitniejszego (i zasobniejszego w gotówkę) użytkownika – napędy MO, nagrywarki CD, streamery DAT i skanery wyposażone są z reguły w ten właśnie interfejs.
| W ten sposób realizowana jest pasywna terminacja: oporniki, najczęściej w formie wygodnie obudowanego mostka rezystorowego, pozwalają na zamknięcie maksymalnie dziewięciu linii danych lub sterujących. |  |
Specyfikacja SCSI definiuje schemat elektryczny magistrali dla ośmiu (Wide-SCSI dla szesnastu) urządzeń i protokół wymiany informacji pomiędzy nimi. Każdemu urządzeniu zostaje w trakcie instalacji, poprzez odpowiednie ustawienie zworek, przypisany numer ID (od 0 do 7, w przypadku Wide-SCSI od 0 do 15), który pozwala na jego jednoznaczną identyfikację.
Jeżeli do magistrali SCSI zostanie dołączony kolejny kontroler, jest on określany jako Bridge-Controller. Urządzenia podłączone do niego są obsługiwane poprzez tzw. LUN (Logical Unit Number). Także urządzenie skupiające w sobie większą liczbę napędów (matryca dysków twardych, zmieniacze płyt CD) jest z logicznego punktu widzenia kontrolerem typu bridge z jednostkami LUN.
W specyfikacji przewidziane jest również proste sprawdzanie poprawności transmisji danych przy wykorzystaniu kontroli parzystości. W tym celu urządzenie źródłowe (nadajnik) tworzy automatycznie dla każdego bajtu przesyłanego za pośrednictwem 8-bitowej magistrali dziewiąty bit, będący sumą bitów danych. Podobną operację wykonuje odbiornik i w przypadku wystąpienia rozbieżności pomiędzy oboma bitami parzystości generowany jest komunikat Message Parity Error, a transmisja zostaje po prostu powtórzona.
|
To jak dalece efektywna jest kontrola parzystości, pozostaje już sprawą statystyki: jeżeli błędny jest jeden bit, ilość wykrywanych błędów wynosi 100% , błędy podwójne nie są natomiast wcale diagnozowane.
