Na początku był pomysł: “Dlaczego właściwie nie połączyć ze sobą zalet Pentium Pro i technologii MMX?”. Właśnie to pytanie postawił sobie zespół inżynierów Intela, gdy wiosną 1995 roku rozpoczął pracę nad Pentium II. Wówczas wszystko się zaczęło. Z reguły w stworzenie procesora o zupełnie nowej architekturze (np. Pentium czy Pentium Pro) zaangażowane są setki inżynierów; prace trwają na ogół do pięciu lat. W przypadku Pentium II czas ten skrócił się do dwóch lat, ponieważ wystarczyło “nawiercić” Pentium Pro i wstawić technologię MMX.
|
Gdy projekt nowego procesora jest już kompletny, najwyższy czas na opracowanie jego specyfikacji. Tak na marginesie – inżynierowie nie mogą planować niczego na zapas. Na przykład dla Pentium II przewidziano budżet w wysokości 7,5 miliona… nie, nie dolarów, lecz – tranzystorów. Dlaczego zaplanowano akurat taką liczbę logicznych łączników? Ponieważ poziom wiedzy naukowców i zaawansowanie technologiczne producentów mikroprocesorów A.D. 1997 nie pozwalały na umieszczenie większej ilości na powierzchni wielkości paznokcia.
