Do tej pory, aby odebrać dane z formularza, założyć licznik, odczytać coś z dysku lub bazy danych, internetowy programista musiał napisać program wywoływany za pośrednictwem interfejsu CGI (Common Gateway Interface), korzystając z jednego ze znanych języków – najczęściej Perla, C lub sh. Wadą stosowania C jest konieczność kompilowania kodów źródłowych po każdej najdrobniejszej zmianie tworzonego programu. Niedogodności tej pozbawione są tzw. języki interpretowane (np. Perl), czyli takie, w których specjalny program, interpreter, odczytuje i wykonuje linijka po linijce polecenia zapisane w pliku źródłowym, jednak ich działanie jest na ogół wolniejsze. Język kompilowany czy interpretowany – wszystkie mają jedną wadę: bardzo obciążają system, na którym znajduje się serwer WWW. Wykonanie takiego programu wiąże się bowiem każdorazowo z koniecznością utworzenia nowego procesu (czasem nawet kilku) w celu uruchomienia interpretera skryptu bądź skompilowanego programu, co zabiera dużo czasu oraz zasobów systemowych.
|