Cybermilenium

Od dziewiętnastu lat na początku września austriackie miasto Linz staje się światową stolicą sztuki mediów elektronicznych. Dzieje się to za sprawą festiwalu Ars Electronica; imprezy będącej okazją do refleksji nad związkami między sztuką, technologią i społeczeństwem.

Niektóre z nagrodzonych i wyróżnionych prac zostały wyeksponowane na wystawie Cyberarts 98 w nowo powstałym budynku O.K.-Center for Contemporary Art – higienicznej konstrukcji ze szkła, aluminium i betonu. Tu można było doświadczyć przepięknej instalacji interakcyjnej “Audible Distance” tokijczyka Akitsugu Maebayashi. Troje ludzi – wyposażonych w gogle z wyświetlaczami LCD, plecaki z nadajnikiem przekazującym odgłosy bicia ich serc i odbiornikiem fal radiowych oraz specjalny hełm nafaszerowany sensorami – wchodziło do absolutnie ciemnego pokoju. Ich pozycję śledziła z sufitu kamera rejestrująca promienie podczerwone. Dane położenia z kamery i dźwięk pracy serc uczestników zdarzenia były transmitowane do sześciu komputerów. Trzy z nich odpowiedzialne były za wizualizowanie miejsca w przestrzeni (powierzchnia monitora LCD była tożsama z przestrzenią pokoju), a pozostałe trzy maszyny zapewniały obróbkę impulsów dźwiękowych pracy serc uczestników tego cyberspotkania. Używając fal radiowych, komputery transmitowały obrazy i dźwięki do anteny hełmu każdej z osób, które percepowały w ten sposób swe wzajemne układy przestrzenne. Swej bliskości partycypanci eksperymentu doświadczali wizualnie w goglach jako zlewania się w jedną z dwóch kul pulsujących w takt bicia serca, a audialnie jako melanż dwóch rytmów serc (momentom tym towarzyszyły również bardzo przyjemne wrażenia kolorystyczne – czerwieni przechodzącej w bajkowy fiolet).

Więcej:bezcatnews