DNS pełni w Internecie funkcję systemu informacji o adresach oraz tłumaczy adresy symboliczne (np. [email protected]) na adresy IP jednoznacznie określające adresata. Na najniższym poziomie, w którym przemieszczają się pakiety danych przesyłane przez przeglądarki WWW i pozostałe programy, identyfikatory URL (takie jak www.chip.pl) są zupełnie nieznane. W tym miejscu niepodzielnie królują czteroczłonowe, liczbowe adresy IP, identyfikujące każdy komputer podłączony do Internetu, przyporządkowując mu określony fragment Sieci i odpowiedni numer w ramach tego obszaru.
Zanim przeglądarka WWW uzyska dostęp do wybranej witryny internetowej, musi najpierw poznać przyporządkowany jej adres IP. Taka sama sytuacja występuje w przypadku aplikacji pocztowych, programów do “pogawędek” (chat) czy narzędzi FTP. Dopiero po uzyskaniu adresu IP docelowego komputera możliwe jest nawiązanie z nim łączności i rozpoczęcie komunikacji z użyciem odpowiedniego protokołu. Z tego właśnie względu w sieci Internet tak ważną rolę odgrywa usługa DNS. Gdyby jej nie było, musielibyśmy za każdym razem podawać adresy stron WWW w postaci http://195.116.104.13/index.htm .
|
Początkowo Internet funkcjonował bez usługi DNS. Do przełomu roku 1986/87 podłączone do sieci komputery zapisywały adresy innych maszyn w zwykłym pliku ASCII umieszczonym na lokalnym dysku twardym. Aby odnaleźć adres IP innego komputera, aplikacje internetowe musiały tylko przeszukać taką lokalną listę. To proste i szybkie rozwiązanie okazało się jednak niewystarczające w obliczu gwałtownego rozwoju Sieci. Listy adresowe stawały się bowiem coraz dłuższe i musiały być coraz szybciej dystrybuowane przez serwer prowadzący centralny rejestr. Taka sytuacja systematycznie zwiększała ruch w Internecie, chociaż wielu odbiorców tych informacji nigdy nie korzystało z większości umieszczonych na liście adresów. Z tego właśnie względu opracowany został system DNS, zapewniający wyłącznie doraźną dystrybucję informacji adresowych. Jego zadaniem jest przekształcanie adresów symbolicznych na adresy IP i vice versa na żądanie poszczególnych aplikacji internetowych w momencie, gdy potrzebują one adresu IP, a dysponują jedynie jego zapisem symbolicznym.