Płatnik niejedno ma imię

Rzadko zdarza się, aby względnie prosta aplikacja biurowa w ciągu kilku tygodni swej obecności na rynku wywołała tyle emocji. Nieszczęsny Płatnik zdążył już być negatywnym bohaterem zarówno publicystów prasy komputerowej, jak i autorów spoza branży. Zacytujmy: “kupiony przez ZUS program komputerowy omal nie sparaliżował reformy systemu ubezpieczeń” (Wprost, nr 7/1999). Ustalmy, jak wygląda sprawca zamieszania.

Zadaniem programu jest drukowanie formularzy składek ubezpieczeniowych oraz dokumentów rozliczeniowych (okresowych sprawozdań). Przyjęto, że aplikacja powinna być łatwo dostępna dla każdego spośród 2 mln podmiotów gospodarczych. Program rozprowadzany jest na płycie CD-ROM (przy czym jej cena nie może przekraczać 25 złotych). Można też za darmo załadować program z Internetu (znajduje się na witrynie http://www.zus.pl/). Praktyka wykazała, że obciążenie serwerów ZUS jest duże. A głównym tego powodem są wciąż wprowadzane do Płatnika poprawki – do tej pory pojawiło się już kilka wersji aplikacji (patrz tabelka).

Dane wprowadzane do Płatnika zorganizowane na bazie formularzy ZUS-u program płatnika

Wymagania instalacyjne tego taniego asystenta ds. ubezpieczeń nie są skromne. Oczywiście komputer z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows 9x/NT nie jest rzadkością, nie jest też jednak sprzętem posiadanym przez każdego z 2 mln płatników. Niezbędna jest także dobra drukarka, najlepiej laserowa.

Zainstalowanie programu z płyty CD-ROM nie powinno nastręczać problemów nawet początkującym użytkownikom. Jednak można napotkać kłopoty, na przykład komunikat o treści: “Pakiet został dostarczony”. Szczególne znaczenie ma dokumentacja. Jej tekst dostępny jest w formatach MS Word 97 i Adobe Acrobat.

Interfejs użytkownika Płatnika wyraźnie nawiązuje do Outlooka. Znajdziemy pasek ikon, zawierający duże symbole głównych poleceń oraz obszar roboczy dla aktualnie wykonywanej operacji. Nie brakuje również innych typowych elementów: paska narzędzi itp.

Mniej przejrzysta jest struktura bazy danych, z której korzystamy. Można było się spodziewać wyraźnego układu relacyjnego: pracodawca (płatnik) – pracownicy (ubezpieczeni). Tak w istocie jest. Lecz ta struktura została “przykryta” dokumentami. Wprowadzenie danych nowego płatnika odbywa się przez dodanie nowej pozycji w rejestrze płatników. Jeśli natomiast chcemy rejestrować pracowników, robimy to tworząc dokumenty zgłoszenia do ZUS-u. Istotnym elementem tej filozofii jest tzw. kontekst – możemy wybrać domyślnego płatnika, dla którego przygotowujemy nowe dokumenty. Dane dotyczące płatnika będą do nich automatycznie kopiowane, natomiast dane ubezpieczonych wpiszemy ręcznie. Efektem pracy jest wydrukowanie przygotowanych dokumentów. Przekazanie informacji ZUS-owi polega na wczytaniu odpowiednich pól formularza za pomocą narzędzi OCR.

historia Płatnika ZUS
WersjaData udostępnieniaUwagi
1.01.00227.11.1998Wersja demonstracyjna (formaty dokumentów nie były jeszcze uzgodnione). Przeznaczona jedynie do celów szkoleniowych
1.01.00517.12.1998 Pierwsza wersja użytkowa, miała pozwalać na przygotowanie dokumentów rejestracyjnych płatnika i zgłaszanie pracowników. Wydruki nie były całkowicie zgodne z zaleceniami ZUS, często nie były przyjmowane
1.01.0064.01.1999Wersja teoretycznie kompletna. Instalator zawierał błąd powodujący zawieszanie się Windows-NT (poprawiony następnego dnia, tj. 5 stycznia)
1.01.007po 20.01.1999Pozwala przygotować wszystkie dokumenty, zawiera narzędzie weryfikujące poprawność ich wypełnienia. Drukowanie informacji dla poszczególnych ubezpieczonych
2.01.001początek lutego 1999Dopracowana wersja 1.01.007. Dostępny program Teletransmisja

Dostarczenie wszystkich informacji o ubezpieczonych może jednak okazać się trudne. Każdy, kto ręcznie wypełnia oryginalne formularze rejestracyjne, wie, że niemal nie ma możliwości wykonania tego zadania poprawnie. Bardzo często konieczna jest konsultacja z pracownikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Dzięki niemu da się przepisać wszystkie dane w formie akceptowanej przez program OCR.

Należy pochwalić ZUS za odpowiedzialne podejście do problemu zgłoszenia do ubezpieczenia milionów dorosłych Polaków. Może jednak w przypadku dużych przedsiębiorstw rozliczanie ubezpieczeń powinny przejąć systemy kadrowo-płacowe? Dobrym pomysłem było więc opublikowanie zasad wymiany danych z Płatnikiem (choć nie wszystkie programy kadrowo- -płacowe przechowują informacje dotyczące płatników). Z kolei dla małych firm (np. jednoosobowych), nie korzystających z programów kadrowo-płacowych, Płatnik zupełnie wystarczy. Sporym usprawnieniem może okazać się dołączenie programu Teletransmisja. Dzięki niemu powinno udać się ominąć problemy z OCR.

w skrócie
mamy to na chip-cd 3/99Program Płatnika ZUS 2.01.001
Wymagania: PC 486; 16 MB RAM; drukarka atramentowa lub laserowa; Windows 9x/NT 4.0; ok. 15 MB na dysku
pluspowszechne udostępnienie programu
plusobszerna dokumentacja
pluszałączone przykłady wypełnionych formularzy ZUS
pluswbudowany program Teletransmisja
minuswysokie koszty eksploatacji
minuspraca tylko na platformie Windows
minusciągłe zmiany
Producent: Prokom Software, Gdynia, tel.: (0-58) 628 66 66, faks: 621 66 77, e-mail: [email protected], http://www.prokom.com.pl/
Cena: bezpłatny lub 25 zł (wersja na CD-ROM)

Płatnika ZUS można ocenić raczej pozytywnie. Na wcześniejszych, bardzo emocjonalnych cenzurkach wystawianych przez użytkowników zaważyło w styczniu br. “docieranie się” kolejnych wersji i niepewność, czy ZUS przyjmie wydrukowane zgłoszenia. Miejmy nadzieję, że jesteśmy blisko końca tej historii.

Więcej:bezcatnews