W pierwszej części kursu programowania w Accessie stworzyliśmy podstawy naszej bazy danych, teraz zajmiemy się relacjami wiele-do-wielu, tworzeniem tzw. złożonych kluczy podstawowych oraz kilkoma ważnymi właściwościami pól tabel.
Przydatność bazy teleadresowej zależy w dużej mierze od tego, czy zawiera ona dane, które wykraczają poza podstawowe informacje, takie jak numer telefonu czy adres. W naszej bazie przyporządkowaliśmy dane jednej osoby różnym kategoriom danych. Jest to typowy przykład relacji M:N, czyli wiele-do-wielu.
|
Na CD w dziale CHIP-offline | Zastosowania | Bazy danych znajduje się baza danych opisywana w artykule.M:N oznacza, że każdemu adresowi kontaktowemu możemy przypisać wiele kategorii, ale i z każdą kategorią da się skojarzyć dowolnie wiele adresów kontaktowych. W praktyce realizacja połączenia M:N polega w Accessie na wykorzystaniu dwóch relacji 1:N.
