Test karty Millenium G400 DualHead 16 MB przeprowadzono według standardowej procedury (CHIP 4/99), z pominięciem wyłączenia synchronizacji – podczas przygotowywania artykułu nie były dostępne odpowiednie narzędzia. G400 jest wolniejsza od kart z chipami TNT2 i Voodoo3, głównie za sprawą wczesnej wersji sterowników (release candidate) oraz nie dopracowanego ICD dla aplikacji OpenGL – dość powolnego i charakteryzującego się – na razie – nie najlepszą jakością grafiki (np. postrzępione krawędzie). Różnica wydajności w stosunku do kart TNT2/Voodoo3 wynosi ok. 5-15% dla testów Direct3D i do 40% dla OpenGL. Średni zmierzony spadek wydajności renderingu 32-bitowego wynosi ok. 10% (przy czym dla OpenGL jest on w zasadzie niezauważalny), podczas gdy analogiczny parametr dla Rivy TNT2 oscyluje w granicach 20%. Spadek wydajności podczas użycia EMBM został zmierzony za pomocą gry wykorzystującej ten efekt – “Expendable”. Wynosi on ok. 25%.
| wyniki testu | |
| Model | Millenium G400 |
| Half-Life D3D (cheat) [fps] | 31,7 |
| Incoming [fps] | 75,6 |
| Half-Life OpenGL (cheat) [fps] | 23,8 |
| Wydajność | 197,2 |
| Jakość grafiki 3D | 112 |
| Wyposażenie i ergonomia | 81 |
| Możliwości | 297,7 |
| Możliwości / cena | 164,1 |
Pomimo że Millenium G400 nie jest najszybszą dostępną kartą graficzną, jej unikatowe własności, m.in. DualHead, EMBM i VCQ
2
– sprawiają, że jest bardziej funkcjonalna oraz zapewnia lepszą jakość generowanej sceny 3D (np. od TNT2). Atutem jest także atrakcyjna w stosunku do możliwości cena. Niebawem pojawi się wydajniejsza wersja produktu – Millenium G400 MAX, mogąca zagrozić pozycji najszybszych kart – z chipem Voodoo3 lub TNT2.
Mała rewolucja (technologiczna)
G400 jest układem wykonanym w technologii 0,25 mikrona, współpracującym z magistralą AGP 4x i obsługującym do 32 MB pamięci. Procesor pracuje w architekturze DualBus, która wykorzystuje dwa równoległe, 128-bitowe potoki do przesyłania danych do/z jednostki obliczeniowej. W jednym cyklu zegara może ona pobrać z bufora wejściowego informacje do przetworzenia, jednocześnie zapisując w buforze wyjściowym dane już przeliczone. Ten dość prosty pomysł zapewnił podwojenie wydajności G400 już w momencie transmisji danych, bowiem poprzednik – G200 – bazuje tylko na jednym potoku wejścia/wyjścia i potrzebuje dwóch cykli zegara do wykonania operacji zapisu i odczytu z jednostki obliczeniowej.
| wyniki testu – pomiary dodatkowe | |||
| Model | Matrox Millenium G400 DualHead (16SG5) | ||
| Rozdzielczość/głębia barw | 800×600/16 | 1024×768/16 | 1600×1200/16 |
| 3D Mark Result | 3145 | 2540 | 1486 |
| Rasterizer Score | 2063 | 1985 | 1815 |
| Quake II Demo1 | 60,8 | 53,4 | 26,5 |
| Quake II Massive1 | 43,6 | 41,8 | 12,6 |
| Expendable | 49,2 | 44,6 | 25,4 |
| Expendable Bump | 36,2 | 31,5 | 19,0 |
| Rozdzielczość/głębia barw | 800×600/32 | 1024×768/32 | 1280×1024/32 |
| 3D Mark Result | 2836 | 2154 | 1487 |
| Rasterizer Score | 1635 | 1501 | 1283 |
| Quake II Demo1 | 60,0 | 52,0 | 44,41) |
| Quake II Massive1 | 43,1 | 40,8 | 17,71) |
| Expendable | 48,2 | 40,2 | Brak pamięci |
| Expendable Bump | 34,7 | 29,3 | Brak pamięci |
| 1) w przypadku gry Quake II pomiary przeprowadzono w rozdzielczości 1152×864 | |||
Rozszerzono możliwości systemu
Vibrant Color Quality
(VCQ), znanego również z G200. Procesory Matroxa z serii G generują wewnętrznie grafikę 2D i 3D w
rozdzielczości 32-bitowej, konwertując ją później do wymaganych przez aplikacje 16 czy 24 bitów i dopiero tak przetworzony obraz zostaje wyświetlony na ekranie monitora (oczywiście dostępny jest również tryb 32-bitowy). Zaimplementowany w G400 VCQ
2
zapewnia wyższą (w stosunku do G200, a także konkurencyjnych procesorów graficznych operujących na 16 bitach) jakość 16-bitowej grafiki uśrednianej z 32-bitów.
Całkowitą innowacją jest technologia DualHead. Pozwala ona na wyświetlanie obrazu generowanego przez jeden procesor (czyli jedną kartę) na dwóch niezależnych wyświetlaczach. Co ciekawe, mogą to być np. dwa monitory albo panele cyfrowe, każdy pracujący z inną rozdzielczością i paletą kolorów. Te ostatnie wartości ograniczane są jedynie parametrami monitorów, wielkością bufora ramki oraz częstotliwością odświeżania. Ponadto funkcję drugiego wyświetlacza może pełnić telewizor obsługujący standard PAL lub NTSC.
DualHead działa na jeden z czterech sposobów. W trybie Multi-display pulpit Windows zostaje “rozciągnięty” na dwa wyświetlacze, zapewniając większą dostępną powierzchnię roboczą. Pozwala to np. na uruchomienie na jednym monitorze arkusza kalkulacyjnego, podczas gdy na drugim widać okno edytora tekstu. Włączenie trybu Clone umożliwia wyświetlenie na obydwu ekranach tego samego obrazu, natomiast tryb Zoom (lupa) pozwala na zaznaczenie fragmentu obrazu na jednym wyświetlaczu i prezentację powiększonego wycinka na drugim. Najbardziej interesujący jest tryb DVDMax, w którym sterowniki procesora G400 przechwytują strumienie wideo przetwarzane przez systemowe sterowniki DirectShow2 (np. filmy MPEG, AVI, DVD) i prezentują je w trybie pełnoekranowym na drugim odbiorniku. Nie może to być jednak monitor, ale urządzenie wyposażone w gniazdo composite lub S-Video.
Uzyskany w każdym z trybów obraz był ostry i stabilny. Reklamowana przez Matroxa możliwość pracy z aplikacjami podczas oglądania filmu DVD jest jednak dalece przesadzona, ponieważ G400 nie odciąża procesora komputera podczas dekompresji strumieni MPEG, wspomaga jedynie ich wyświetlanie. Na nieszczęście dołączony programowy dekoder SoftDVD2 “pochłania” całą moc procesora głównego, blokując działanie innych programów.
| w skrócie | |
| Millenium G400 DualHead | |
| Procesor: Matrox MGA-G400 | |
| Magistrala: AGP 4x | |
| Pamięć: 16 MBSGRAM, 5 ns | |
| Częstotliwość RAMDAC: 300 MHz | |
| Maks. odświeżanie: 200 Hz | |
| Maks. rozdzielczość: 2048×1536, 32-bit, 70 Hz | |
| Wyjścia wideo: 2x VGA-out, rozgałęźnik do S-Video i Composite | |
| Odtwarzacz DVD: Zoran SoftDVD2 | |
| Gwarancja: 3 lata | |
| Cena: 710 zł | |
 | pełny sprzętowy bump mapping |
| technologia DualHead |
| programowy odtwarzacz DVD |
| cena atrakcyjna w stosunku do możliwości |
 | nie dopracowany sterownik OpenGL |
| Producent: Matrox, Kanada http://www.matrox.com/ | |
| Dostarczył: Tornado 2000, Warszawa tel.: (0-22) 651 24 01, faks: 651 24 07 e-mail: [email protected], http://www.tornado.com.pl/ | |
Kolejna nowość to wprowadzenie sprzętowej obsługi efektu porowatości powierzchni –
Environmental Mapped Bump-mapping
(EMBM). Technika ta bazuje na trzech mapach (o rozmiarach maks. 2048×2048 punktów) jednocześnie nakładanych na generowany obiekt. Są to tekstury, mapy środowiska (m.in. wielokolorowych świateł) i mapy wypukłości. Ma to zapewniać niezwykle realistyczne odwzorowanie sceny. Dla porównania – chipy Voodoo3 i TNT2 realizują efekt tłoczenia, stosując mniej efektowny filtr “emboss”, uniemożliwiający wykorzystanie mapy środowiska podczas tworzenia wypukłości. Niedostępne jest więc np. wielopunktowe, kolorowe oświetlenie powierzchni.
