jest jedną z najtańszych na rynku kart ISDN, tym milszym zaskoczeniem są więc jej niemałe możliwości. Na “śledziu” urządzenia znajduje się jedno gniazdo RJ-45, które dołączonym do zestawu kablem należy połączyć z NT, czyli ISDN-owym “gniazdkiem telefonicznym”. Co ciekawe, choć karta ma niewielkie rozmiary, to i tak spora część jej powierzchni pozostaje nie wykorzystana.
Typowe łącze BRI daje abonentowi do dyspozycji dwa kanały o przepustowości 64000 bps każdy. Są one całkowicie niezależne, można więc np. rozmawiać przez telefon i jednocześnie wysyłać faksy. Karta działa prawidłowo, pozwalając na łatwe i efektywne wykorzystanie zalet tego mechanizmu. Komunikację ułatwia dołączony do zestawu, dedykowany pakiet oprogramowania o nazwie Fritz! 32. W jego skład wchodzą: aplikacja do wysyłania i odbioru faksów (udostępniająca m.in. usługę “faks na żądanie”), moduł automatycznej sekretarki i prosty terminal. Dostępny jest także program umożliwiający wysyłanie i odbiór plików przy użyciu protokołów Eurofile lub IDtrans. Ten ostatni pozwala na jednoczesny transfer danych obydwoma kanałami B, co daje przepustowość rzędu 128 kbit/s.
Do karty dołączono dwie broszury. Pierwsza, napisana po angielsku, opisuje pobieżnie możliwości urządzenia i spo-sób instalacji oprogramowania. Pewne problemy sprawiać może brak zestawienia technicznych parametrów sprzętu – są one porozrzucane na przeszło trzydziestu stronach. Zestaw zawiera też polskie tłumaczenie dokumentacji pakietu Fritz! 32. Jest ono obszerne i dokładne, lecz dotyczy starszej niż dostarczona wersji oprogramowania. Dystrybutor zapewniał, że nowa instrukcja wraz ze spolonizowanym programem Fritz! 32 pojawi się wkrótce.
| wyniki testu | |
| Model | Fritz! |
| Pobieranie strony WWW | 8 KB/s |
| Pobieranie pliku ZIP via FTP | 5,5 KB/s |
| Pobieranie pliku DOC via FTP | 30 KB/s |
| Składowanie pliku ZIP via FTP | 7,4 KB/s |
| Składowanie pliku DOC via FTP | 30 KB/s |
| Transfer z Internetu dwoma kanałami jednocześnie | 14,7-15,2 KB/s |
Proces instalacji karty Fritz! przebiegał bez problemów. System Windows po wykryciu nowego urządzenia prosi o sterowniki, które producent dołączył na płycie CD-ROM. Instalacja pakietu Fritz! 32 również nie sprawia kłopotów – jeśli jednak użytkownik nie zdecyduje się na zainstalowanie driverów CAPI (Common ISDN API) zaraz po Fritz! 32, to późniejsze próby mogą być poważnie utrudnione z powodu drobnej usterki programu instalacyjnego.
Obecnie najprostszym sposobem podłączenia się do Internetu za pomocą urządzeń ISDN jest serwer dostępowy TP S.A. (numer 0-202422). Przeprowadzone testy realizowano zarówno za pomocą standardowych sterowników CAPI, jak i NDIS (Network Device Interface Specification). W obu przypadkach zaobserwowane parametry połączenia nie budziły zastrzeżeń. Wykorzystanie NDIS pozwala na jednoczesne połączenie z Internetem dwoma kanałami B. Podwaja to wprawdzie koszty, lecz osiągana przepustowość jest oszałamiająca. Teoretycznie transfer 128 kbit/s oznacza 16 kilobajtów na sekundę. Rzeczywiste osiągi niemal nie odbiegały od maksimum, oscylując między 14,7 a 15,2 KB/s.
Choć karta Fritz! nie jest modemem w pełni tego słowa znaczeniu, to realizuje również funkcje analogowych urządzeń komunikacyjnych. W razie potrzeby Fritz! potrafi emulować zwykły, analogowy modem i faks. W trybie tym dostępny jest tylko standard V.32bis, toteż maksymalna przepustowość takiego połączenia wynosi zaledwie 14400 bps. To niewiele, lecz trudno wymagać, by cyfrowe urządzenie biło rekordy prędkości komunikacji przy użyciu przestarzałej technologii, z której twórcy karty (i jej użytkownik) świadomie zrezygnowali.
Program faksowy umożliwia łączenie się z modelami analogowymi. Obsługiwane są grupy 1, 2 i 3. ISDN pozwala na przypisanie do jednej linii kilku numerów i podział ich pomiędzy poszczególne urządzenia. Można więc wykorzystać kartę Fritz! do przyjmowania faksów pod jednym numerem, a zgłoszeń na sekretarkę pod innym.
| w skrócie | |
| Fritz! Card PCI | |
| Magistrala: PCI | |
| Standardy: 1TR6, E-DDS1, CAPI 1.1 i 2.0 | |
| Protokoły: V.110 (34 kbps), X.75 (64 kbps), ISO 8208, HDLC (PPP) | |
| Oprogramowanie: sterowniki (Windows 9x/NT/3.1x), Fritz!32 data, com, fax, vox | |
| Homologacja: tak | |
| Gwarancja: 5 lat | |
| Cena: 530 zł | |
 | połączenia z prędkością 64 lub 128 kbit/s |
| wspieranie mechanizmów równoczesnego korzystania z wielu urządzeń |
| emulacja modemu i faksu |
| atrakcyjna cena |
 | brak gniazdka do podłączenia aparatu telefonicznego |
| braki w dokumentacji |
| Producent: AVM Berlin, Niemcy http://www.avm.de/ | |
| Dostarczył: Asterix, Łódź tel.: (0-42) 630 51 45, faks: 630 53 53 infolinia: (0-800) 16 80 98 e-mail: [email protected], http://www.asterix.pl/ | |
Czy warto zainwestować w ISDN? Chyba tak. Ceny abonamentu są wprawdzie wyższe niż w telefonii tradycyjnej, lecz rekompensatą jest szeroka gama usług dodatkowych (np. identyfikacji numeru czy informacji o opłatach). Także dla amatorów Internetu ISDN jest kuszącą alternatywą. Gwarantuje szybkie i stabilne połączenia przy identycznych kosztach. Przy swojej niewygórowanej cenie Fritz! z pewnością znajdzie nabywców.
ISDN
W dziedzinie modemów analogowych coraz trudniej o sensację. Parametry telefonicznych łączy abonenckich sprawiają, iż dalszy rozwój tej technologii jest już prawie niemożliwy. Nic zatem dziwnego, że rośnie zainteresowanie technologią ISDN (Integrated Services Digital Network, czyli cyfrowa sieć usług zintegrowanych). Jak sama nazwa wskazuje, w tej sieci połączenia pomiędzy abonentami są zestawiane cyfrowo, co pozwala na korzystanie z takich urządzeń, jak wideotelefony czy cyfrowe faksy grupy 4.
ISDN nie jest jeszcze w Polsce popularny. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy są przede wszystkim wysokie (niemal zaporowe) koszty eksploatacji i ceny urządzeń komunikacyjnych. Abonament w TP S.A. za typowe łącze BRI (2B+D, dwa kanały komunikacyjne) to obecnie 60 złotych miesięcznie, jednorazowa opłata instalacyjna jest ponad dziesięć razy wyższa. Do tego dochodzą oczywiście koszty połączeń. Opłaty w lokalnych sieciach telefonicznych bywają nieco niższe, ale wciąż dalekie od ideału. Urządzenia abonenckie także nie są tanie: nawet najprostszy telefon to wydatek minimum pięciuset złotych.
W przesyłaniu danych zasadnicze znaczenie ma przepustowość. Dla modemów analogowych granicą jest 56 kbit/sek., przy czym maksimum osiągane jest bardzo rzadko, często zdarza się także zrywanie połączeń. W przypadku urządzeń ISDN przepustowość jest stała, wynosi 64 kbps (w przypadku użycia dwóch kanałów 128 kbps), a połączenia są stabilne.
Na korzyść ISDN-u przemawia również czas nawiązywania połączeń. W wielu miejscach w Polsce centrale telefoniczne zmuszają abonentów analogowej sieci do powolnego, impulsowego wybierania numerów. Długi jest także czas negocjacji parametrów połączenia pomiędzy modemami (słyszalne piski i szumy). W sieci ISDN wybranie numeru i ustanowienie połączenia trwa niecałą sekundę (więcej informacji o technologii ISDN można znaleźć w CHIP-ie 11/98).
