Tworzenie dynamicznych stron WWW zawsze wymaga przygotowania elementów reagujących na działania użytkownika. Komponent taki może być uruchamiany po stronie klienta na przeglądarce WWW lub po stronie serwera. Może to być program napisany w którymś z języków wyższego poziomu i skompilowany do postaci wykonywalnej lub skrypt w jednym z popularnych języków skryptowych, takich jak Perl, Rexx czy JavaScript. Niezależnie od postaci przyjęło się nazywać je skryptami.
|
W czasach kiedy Internet Explorer i Netscape Navigator były prostymi przeglądarkami HTML, skrypty mogły być uruchamiane jedynie na serwerze. Dane wprowadzane przez użytkownika musiały być najpierw przesłane do serwera, tam przetwarzane były przez skrypt lub program, który generował dokument HTML wysyłany z powrotem do przeglądarki. Rozwój przeglądarek sprawił, że zarówno Internet Explorer, jak i Navigator wzbogacone zostały możliwościami bezpośredniego uruchamiania skryptów. Od tego czasu skrypty dzielą się na uruchamiane na serwerze (Server-Side Scripting) i wykonywane po stronie klienta (Client-Side Scripting).