Rok 2000 przynosi ważny dla Internetu jubileusz – nadchodzi właśnie 10. rocznica wynalezienia WWW i powstania pierwszej przeglądarki.
Witryny WWW pełnią coraz częściej funkcję starannie zaprojektowanych, rozbudowanych prezentacji firm, instytucji lub osób prywatnych. Nierzadko umożliwiają dostęp do baz danych i innych aplikacji pracujących na serwerach sieciowych. Czasy światowej Pajęczyny, złożonej jedynie ze statycznych dokumentów, których główną zaletą jest możliwość tworzenia wzajemnych powiązań, odchodzą w przeszłość. Klienci serwisów WWW mają wobec nich coraz większe wymagania, a przeglądarki stają się bardzo rozbudowanymi aplikacjami o coraz większym znaczeniu.
Człowiek, który wynalazł WWW
Wbrew pozorom nie wszystko, co ma znaczenie w informatyce, przyszło zza oceanu. Idea WWW zrodziła się i dojrzała w sercu naszego kontynentu – w europejskiej organizacji naukowej CERN z siedzibą w Genewie. Szeroki zasięg działania tej instytucji i niemały budżet sprzyjały podejmowaniu ambitnych prób budowania systemów teleinformatycznych już w latach 70. Człowiekiem, który odegrał szczególną rolę w historii Internetu, jest absolwent Oxfordu Tim Berners-Lee. To on – jako pracownik CERN zajmujący się przetwarzaniem tekstów oraz komunikacją w czasie rzeczywistym – napisał w roku 1990 pierwszy program pełniący funkcję serwera WWW oraz pierwszą aplikację kliencką – przeglądarkę. Obecnie twórca tego przełomowego wynalazku osobiście kieruje pracami otwartego forum organizacji i firm, znanego jako World Wide Web Consortium. W3C zajmuje się opracowywaniem standardów dla WWW, m.in. HTML-a oraz stylów kaskadowych.
Drugi był pierwszy
Kariera języka HTML i korzystających z niego aplikacji, podobnie jak w przypadku prawie wszystkiego, co jest związane z Internetem, jest błyskotliwa i ma krótką historię. Pierwszą specyfikację HTML-a (utworzoną w SGML-u – patrz: Słowniczek) ogłoszono w listopadzie 1995 roku. Nosiła ona od razu numer 2.0. Przeglądarki napisane krótko po jej opublikowaniu wprowadzały własne rozszerzenia (np. definiowanie kolorów tekstu i tła, tabele), określane przez autorów jako elementy HTML+ bądź HTML 3.0. Specyfikacja języka o numerze 3.0 nigdy nie została oficjalnie opublikowana, jednak praktycznie wszystkie używane wówczas przeglądarki realizowały po swojemu pewną jej część. Problem różnorodności rozwiązań proponowanych przez poszczególne aplikacje dawał się we znaki na tyle, że w roku 1997 grupa W3C wprowadziła nowy standard o nazwie HTML 3.2. Do kolejnej, czwartej wersji HTML-a dodano m.in. takie mechanizmy, jak arkusze stylów, ramki i języki skryptowe. Rozszerzono też możliwości formatowania wcześniej wprowadzonych elementów (zwłaszcza tabel i formularzy).
—
| INFO Grupa dyskusyjna Pytania, uwagi i komentarze do artykułu: # Pytania techniczne do testowanych aplikacji: # Internet World Wide Web Consortium: http://www.w3c.org/ Strony testujące zgodność z HTML-em 3.2: http://www.zdnet.com/products/browseruser/browsercomp.html Witryna testująca zgodność z HTML-em 4.0: http://mars.superlink.net/~robinl/html/html4.html Strony testujące poprawność obsługi CSS-ów http://www.w3c.org/style/css/test/ Wtyczki: http://www.cc.com.pl/nav/plugins/plugin.html Literatura L. Ramowicz: HTML i JavaScript. Helion, s. 462, 47 zł M. Nowak: Dynamit w Sieci, CHIP 3/99, s.172 M. Nowak: Nie ma jak w DOM-u, CHIP 6/99, s.178 Na CHIP-CD w kategorii Internet | Przeglądarki internetowe znajdują się programy uczestniczące w teście (z wyjątkiem Internet Explorera) |
