Niemal w każdym komputerze drzemią rezerwy mocy, które można wykorzystać, mając odpowiednią wiedzę i narzędzia oraz zapewniając pecetowi dobre chłodzenie. Przedstawiamy najbardziej efektywne metody tuningu najważniejszych układów komputera.
Komputery często kryją w sobie spore rezerwy mocy. Wielu użytkowników nawet nie podejmuje prób zwiększania wydajności poszczególnych komponentów, twierdząc (skądinąd słusznie), że tzw. podkręcenie (czyli przetaktowanie) np. procesora o 20 MHz nie poprawi w odczuwalny sposób wydajności maszyny. Jednak działając na całej linii frontu – zwiększając jednocześnie częstotliwość taktowania płyty głównej i procesora, zegara i pamięci karty graficznej oraz optymalizując ustawienia BIOS-u i systemu operacyjnego – można uzyskać naprawdę odczuwalne przyspieszenie pracy peceta.
Podkręcanie procesora i karty graficznej
Rezerwy mocy obliczeniowej znaleźć można niemal w każdym procesorze. Także wiele kart graficznych jest w stanie pracować szybciej niż przewidzieli to ich producenci. W obu przypadkach w celu zwiększenia wydajności można zastosować tę samą technikę – podkręcanie (ang. overclocking), czyli zwiększanie częstotliwości taktowania układów powyżej wartości znamionowych. O tym, że to się może opłacać, świadczy spektakularny przykład: komputer wyposażony w Pentium III/450 po zastosowaniu kilku z opisywanych tu zabiegów prześcignął tę samą maszynę z Pentium III 600 MHz, w stosunku do której zastosowano standardowe ustawienia i parametry.
Tajemnice BIOS-u i Windows
Większe umiejętności potrzebne są do dostrojenia często niezrozumiałych opcji konfiguracyjnych BIOS-u i zazwyczaj głęboko ukrytych ustawień systemu operacyjnego. Szczególnie w Windows 95/98 i NT doświadczony użytkownik poprzez zmianę niektórych parametrów Rejestru systemowego może wydatnie zwiększyć szybkość działania komputera – oczywiście jeśli wie, gdzie i czego trzeba szukać. Przedtem warto jednak podjąć niezbędne środki bezpieczeństwa i zabezpieczyć przechowywane na dysku dane. Dobrze również wprowadzać zmiany pojedynczo, by nie było wątpliwości, z których się wycofać, gdyby okazało się, że dają niepożądane rezultaty.
Przede wszystkim nie szkodzić
Wprawdzie tuning zwiększa szybkość pracy komputera, ale trzeba się liczyć z tym, że zwiększane stopniowo parametry przekroczą granicę wytrzymałości systemu i podczas próbnego uruchamiania dojdzie do utraty danych. Podobne ryzyko istnieje w odniesieniu do podzespołów sprzętowych, chociaż prawdopodobieństwo uszkodzenia nie jest wielkie. Dopiero po przeprowadzeniu długotrwałego testu “wytrzymałościowego” (patrz: s. 122) można bez obaw rozpocząć normalną eksploatację komputera. CHIP nie bierze jednak żadnej odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia danych i komponentów sprzętowych, powstałe w wyniku tuningu.
| 3DMark 2000 to dokładne i wiarygodne narzędzie do testowania wydajności w grach 3D oraz stabilności konfiguracji. |  |
Większość spośród opisywanych w artykule programów została już zamieszczona na krążkach CD-ROM dołączonych do poprzednich numerów CHIP-a. Szczególnie interesujący jest nowy, atrakcyjny wizualnie program diagnostyczny 3DMark 2000 (CHIP-CD 2/2000), umożliwiający precyzyjny pomiar efektów zmian konfiguracji systemu. 3DMark 2000 korzysta z DirectX 7, w tym również ze sprzętowej obsługi geometrii i oświetlenia (T&L) kart GeForce, dzięki czemu można sobie wyobrazić, jak urządzenia te będą się zachowywać w następnej generacji gier, wykorzystujących ów mechanizm.
Wynik tuningu:
Pentium III/450 może pokonać Pentium III/600!
Ustawienie 3D = CPU Marks (3Dmark 2000)
P-III/450 (standard)
= 271
P-III/450@560 MHz = 322
P-III/450@560 MHz + tuning 3D = 331
P-III/600 (standard) = 330
Trzy stopnie w górę:
“Podkręcony” Pentium III/450 pokonał w testach laboratoryjnych standardowo ustawiony PIII/600
Konfiguracja testowa:
Abit BF6 (chipset BX), 128 MB RAM, Elsa Erazor X, sterownik Detonator 3.53, DirectX 7
—
| UWAGA: Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia sprzętu spowodowane zmianą konfiguracji komputera. W przypadku znacznego zwiększenia szybkości pracy systemu może dojść do utraty danych lub uszkodzenia sprzętu. Przed rozpoczęciem pracy należy przeprowadzić kilkugodzinne wygrzewanie systemu (patrz: s. 122). |
—
