Linux jest zwykle postrzegany jako system, w którym obsługa urządzeń multimedialnych jest zepchnięta na dalszy plan. Tymczasem z dołączeniem do niego karty dźwiękowej czy telewizyjnej powinni sobie poradzić nawet mniej doświadczeni użytkownicy.
Instalacja nowych urządzeń pod Linuksem zwykle nie jest jednak tak łatwa jak w środowisku Windows. Tylko w przypadku najbardziej popularnych kart (np. Sound Blaster AWE) możemy liczyć na ich automatyczne wykrycie i dodanie do systemu wymaganych sterowników. Oczywiście w miarę upływu czasu sterowniki do nowych urządzeń są dołączane do systemu (tak było np. z kartami graficznymi bazującymi na chipsecie Intel i740, które w najnowszych dystrybucjach są już rozpoznawane automatycznie) lub producent publikuje odpowiednie drivery w Internecie, za pomocą których możemy okiełznać niesforne urządzenie. Niestety, wiele sterowników dostępnych jest jedynie w wersji beta, co czasami pociąga za sobą konieczność eksperymentowania w celu dobrania parametrów ich pracy. Metoda prób i błędów jest w tej sytuacji po prostu jedynym rozwiązaniem.
Na przykładzie popularnych kart: dźwiękowej Sound Blaster Live! i telewizyjnej AVerMedia TVCapture 98, pokażemy, że z multimedialnych możliwości komputera osobistego mogą korzystać nie tylko użytkownicy Windows czy MacOS-a. Wszystkie wskazówki, ścieżki do plików itp. dotyczą dystrybucji Red Hat 6.1 Cartman z jądrem w wersji 2.2.12-20. Ponieważ sterowniki nowych urządzeń trzeba będzie samodzielnie skompilować, należy pamiętać o zainstalowaniu w systemie narzędzi i bibliotek programistycznych, m.in. gcc, make utils, gas. Najlepiej jednak zainstalować (lub uaktualnić) system, wybierając w setupie opcję Development Tools. Program instalacyjny sam wyposaży nasz system we wszystkie biblioteki i narzędzia niezbędne do kompilacji aplikacji oraz jądra.
W świecie… dźwięku
Znaczną większość kart dźwiękowych zgodnych ze standardem plug and play można zainstalować za pomocą dostępnego w systemie programu sndconfig. Wystarczy jedynie wywołać go z poziomu konsoli systemowej i postępować zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie. Nie będzie nawet potrzebny restart komputera! Znacznie trudniej zainstalować pod Linuksem stosunkowo nowe urządzenia, na przykład Sound Blaster Live!. Używając programu sndconfig, udało się nam zainstalować tę kartę jedynie w systemie Mandrake 7.0 (jądro 2.2.14).
| Karta telewizyjna to nie tylko filmy i teleturnieje. Bardzo łatwo można uruchomić aplikację umożliwiającą czytanie teletekstu. |  |
Użytkownicy pozostałych dystrybucji nie mogą liczyć na takie udogodnienia. Także posiadacze pecetów wyposażonych w wiele procesorów mogą mieć poważne problemy z uruchomieniem karty Live! w Linuksie, choć niektóre konfiguracje sprzętowe umożliwiają zainstalowanie tej karty także w systemach wieloprocesorowych (SMP).
Pierwszą czynnością, którą musimy wykonać, chcąc korzystać z karty Sound Blaster Live! pod Linuksem, jest kompilacja jądra systemu zgodnie ze wskazówkami zawartymi w ramce na stronie 169.
Uwaga:
jeśli oprócz karty dźwiękowej zamierzamy zainstalować tuner TV, warto od razu ustawić parametry wymagane dla obu urządzeń, dzięki czemu unikniemy dwukrotnej kompilacji jądra. Następnie musimy pobrać – uaktualniane niemal codziennie – źródła sterownika ze strony http://opensource.soundblaster.com/snapshot.html. Najnowszą – w chwili oddania numeru do druku – wersję tego drivera zamieściliśmy także na CHIP-CD.
Po skopiowaniu odpowiedniego pliku do wybranego katalogu, np. /home/nazwa- użytkownika, musimy rozpakować go za pomocą polecenia tar -xzf emu10k1-<numer–wersji>-tar.gz. Zanim przejdziemy do wykonywania następnych kroków, warto przeczytać wszystkie pliki INSTALL i README znajdujące się w katalogu utworzonym po rozpakowaniu archiwum. Dzięki temu łatwiej zrozumiemy sens kolejno wydawanych poleceń i być może unikniemy niektórych błędów. Należy także pamiętać o wyłączeniu w BIOS-ie opcji PnP OS Installed z menu
PnP, PCI & ONBOARD I/O
Ładowanie modułów
Kompilację sterownika SB Live! wykonujemy, wydając polecenie make w katalogu emu10k1. W jej wyniku powstanie plik emu10k1.o, który musimy skopiować do kar-toteki /lib/modules/<numer-wersji>/misc. Następnie należy usunąć z pamięci (za pomocą komendy
rmmod nazwa-modułu
) wszystkie inne sterowniki dźwięku. Listę modułów aktualnie obecnych w pamięci uzyskamy, wydając polecenie lsmod. Teraz należy załadować nowy moduł. W tym celu musimy zmodyfikować plik /etc/conf.modules. Usuwamy z niego wszystkie poprzednie wpisy dotyczące sterowników dźwięku, dodajemy następującą linię:
alias sound emu10k1
a następnie ładujemy moduł do pamięci komendą
modprobe emu10k1
Jeśli instalacja się powiedzie, w głośnikach usłyszymy ciche puknięcie. Najlepszym sposobem na sprawdzenie, czy karta już działa, jest odtworzenie pliku dźwiękowego (
sox ścieżka-do-pliku.wav -t ossdsp /dev/dsp
) lub uruchomienie odtwarzacza płyt CD.
—
| Info Grupa dyskusyjna Pytania, uwagi i komentarze do artykułu: # Pytania techniczne: # Internet Sterowniki do SB Live!http://opensource.soundblaster.com/ ALSAhttp://www.alsa-project.org/ Sterownik bttvhttp://www.metzlerbros.de/bttv.html xawtvhttp://www.in-berlin.de/User/kraxel/xawtv.html kWinTVhttp://www.mathematic.uni-kl.de/~wenk/kwintv/index.html AleTVhttp://user.exit.de/froese/ Video-for-Linuxhttp://video4.linux.pl/ Na CHIP-CD w dziale Software | Multimedia w Linuksie znajdują się programy kWinTV, AleVT, xawtv, sterownik do karty Sound Blaster Live! – emu10k1 20000217 oraz sterowniki do kart telewizyjnych opartych na układach BT8xx |
