Mam parę pytań w związku z podrasowaniem mojego nowego komputera. Konfiguracja: Celeron 600, płyta Abit VH6 (Via Apollo, AGP 4×), 128 MB RAM (133 MHz), Riva TNT2 M64 Creative (32 MB, AGP 4×). Po zmianie FSB na 100 MHz i podniesieniu napięcia do 1,7 V (maks.) komputer nie chce ruszyć – co może być nie tak? Przy FSB 83 MHz spada mi wydajność karty graficznej – chodzi zapewne o szybkość taktowania AGP i PCI – nie wiem, jak ustawić wszystkie parametry, aby po overclockingu wszystko grało.
Andrzej Chodzeński
Celeron 600 MHz, podobnie jak wszystkie inne procesory bazujące na jądrze Coppermine, występuje w dwóch odmianach (w nawiasach podaliśmy napięcie zasilające): najczęściej spotykanej ID 0683h (1,5 V) i ID 0686h (1,7 V). Jak już pisaliśmy w CHIP-ie 9/2000 (s. 160), procesory te bezproblemowo mogą działać przy napięciu 1,65 V. Zdarza się, że przy przetaktowaniu (zwłaszcza dla magistrali FSB pracującej z częstotliwością 100 MHz) część egzemplarzy wymaga znacznego przekroczenia tej wartości – czasem jest to nawet powyżej 1,8 V. Aby po tak znacznym zwiększeniu napięcia zasilającego procesor był w stanie stabilnie pracować, koniecznie należy zapewnić mu bardzo wydajne chłodzenie (np. zastosować wentylator typu GoldenOrb). Na drodze do sukcesu przy takim “ekstremalnym” overclockingu czasami stają ograniczenia konstrukcyjne wbudowane w niektóre modele płyt głównych ze złączem FC-PGA, np. Abit VH6, Abit BX-133 RAID, Soyo 7VCA (problem nie dotyczy posiadaczy płyt Slot-1, którzy mogą się zaopatrzyć w odpowiednią przejściówkę). Wprowadzone zabezpieczenia nie pozwalają bowiem na dowolną modyfikację napięcia zasilającego. Wbudowane mechanizmy ochronne uzależniają rozpiętość zmian napięcia od typu procesora. Identyfikacja typu Celerona, a co za tym idzie – zakresu napięć zasilania, odbywa się na podstawie czterech pokazanych na rysunku (oznaczonych od VID0 do VID4) – dokumentację techniczną Celerona pobrać można z serwera ftp producenta: ftp://download.intel.com/design/ celeron/datashts/24365812.pdf lub skopiować z naszego krążka CD-ROM.
Jeśli oszukamy płytę przy rozpoznawaniu typu procesora w taki sposób, że napięcie podawane na wstępie będzie wyższe od nominalnego, to przy podkręcaniu także będzie można ustawić wyższe wartości. Z dokumentacji wynika, że jeżeli zewrzemy piny VID0 i VID1 z pinem Vss (masa), to Celeron przy starcie będzie “napędzany” napięciem 1,65 V, co pozwoli regulować zasilanie do 1,8 V. Bardzo dobra metoda zwarcia nóżek procesora jest opisana na stronie http://www.hardocp.com/articles/ intel_stuff/bumpvoltage.html. Polega ona na połączeniu trzech sąsiadujących ze sobą końcówek (VID0, VID1 i Vss) za pomocą cieniutkiego miedzianego drucika. Aby zdobyć taki drucik, najlepiej rozpleść tzw. przewód miedziany typu linka. Obywamy się przy tym bez lutowania i jakiejkolwiek modyfikacji płyty lub procesora: po prostu wokół każdego pinu delikatnie owijamy drucik kilka razy, uważając przy tym, by połączone były tylko te trzy końcówki. Oczywiście opisana procedura ma sens tylko dla wersji zasilanej napięciem 1,5 V.
Drugim problemem poruszanym w liście, który ma wpływ na stabilność podkręcania, jest częstotliwość taktowania złączy AGP i PCI. Standardowo wartości te dla portu AGP wynoszą 66 MHz, a dla magistrali PCI 33 MHz, zależą one jednak wprost od częstotliwości FSB. Przy przetaktowaniu trzeba to koniecznie wziąć pod uwagę. BIOS płyty Abit VH6 dla PCI ma mnożnik 1/2 przy FSB 66, 75, 83 oraz 1/3 przy 100, 103, 105 i 110 MHz. Nie ma natomiast możliwości regulacji taktowania AGP, więc tak naprawdę nie wiadomo przy podkręcaniu, z jaką częstotliwością jest taktowana owa magistrala. Obniżenie wydajności grafiki przy FSB równym 83 MHz jest najprawdopodobniej związane z faktem, że płyta główna sprawdza poprawność komunikacji z kartą graficzną. Po stwierdzeniu jakichś nieprawidłowości (zwłaszcza dla AGP 4×) taktowanie magistrali AGP zostaje automatycznie obniżone, co skutkuje niższymi osiągami. W tej sytuacji sugerujemy wyłączenie trybu AGP 4× i uaktualnienie BIOS-u.
