Wbrew przypuszczeniom wyrażonym w teście poprzedniej wersji (CHIP 11/98, s. 178) kolejna edycja
WinTela — tym razem oznaczona numerem 99 – nadal nie zastąpi nam sekretarki w parzeniu kawy, ale z pewnością lepiej poradzi sobie np. z wysyłaniem faksów. Pod wspólnym szyldem znajdziemy tak naprawdę kilka aplikacji, które mogłyby z powodzeniem funkcjonować samodzielnie. Siła pakietu polega właśnie na obsłudze praktycznie wszystkich możliwych usług dostępnych za pośrednictwem tradycyjnej linię telefonicznej.
| Wideo WinTel służy nie tylko do przesłania nagranego wcześniej materiału, ale także obrazu “na żywo” (np. z kamery internetowej)! Wysyłany film możemy też poddać obróbce lub zmienić stopień jego kompresji. |  |
Okno programu WinTel to swego rodzaju centrum sterowania. Oprócz kontroli stanu modemu (panel identyczny jak w modelach zewnętrznych) wywołujemy stąd: Plan połączeń i Dziennik połączeń, moduł faksowy WinTel FAX, Książkę telefoniczną, Wideo WinTel oraz moduły Nagrań dźwiękowych i Rozpoznawania mowy (służy do sterowania programem za pomocą głosu). Nie ma wbudowanego programu terminalowego – jest odwołanie do HyperTerminala instalowanego razem z Oknami. Odnotujmy inne istotne nowości: telefon głośnomówiący, rozbudowana konfiguracja urządzeń dźwiękowych, obsługa portów od COM1 do COM8 i winmodemów (autorzy programu uprzedzają jednak o możliwych kłopotach z częścią faksmodemów; ta sytuacja wynika z braku jednolitego standardu dla wszystkich sygnałów pojawiających się w linii telefonicznej). Konfiguracja urządzeń dźwiękowych pozwala nam np. wykorzystać mikrofon w słuchawce telefonu (jeśli nie mamy komputerowego) czy nagrać powitanie przez automatyczną sekretarkę.
W WinTelu każdy znajdzie odpowiadającą mu funkcję. Programem dla wygodnych i oszczędnych użytkowników jest Plan połączeń, który umożliwia zrealizowanie transmisji do wybranych abonentów o zadanej godzinie (wykorzystanie taryfy nocnej i automatyzacja wysyłania np. faksów jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla firm). Z kolei biurowi “szpiedzy” często będą korzystali z Dziennika połączeń – każda transmisja zostanie zauważona (chyba że ktoś wyłączy nam program…). Logi można archiwizować, co pozwala uniknąć nadmiernego tłoku w oknie raportami. Miłośnicy automatyzacji pracy mają do dyspozycji funkcje sterowania modemem za pomocą sygnałów DTMF – przy odpowiedniej konfiguracji z dowolnego telefonu z wybieraniem tonowym będziemy mieć takie możliwości obsługi programu jak osoba siedząca przy komputerze. Dla wszystkich dostępna jest Książka telefoniczna o sporych możliwościach konfiguracyjnych. Już po krótkim czasie dojdziemy do wniosku, że stworzenie w jej ramach trójstopniowej struktury (pojedynczy abonent, grupa, książka) jest użyteczne; zwłaszcza przy większej liczbie wpisów. W moim odczuciu dane zawarte w książce stanowią niezbędną podstawę dla intensywnego korzystania z WinTela – dzięki nim wszystko można wykonać o wiele sprawniej.
Interfejs pakietu jest prosty i dość przejrzysty, jednak początkowo przyciski nieco mi się myliły. Widać, że program jest “dopieszczany” w taki sposób, żeby korzystanie z niego uczynić jak najbardziej przyjaznym dla użytkownika: przy starcie mamy okazję zapoznać się z poradą dnia, paski narzędzi można przesuwać, a plik pomocy zapisany jest w formacie HTML Help. Prawie z każdego miejsca w programie mamy przycisk przywołujący pomoc (zawsze działa też nieśmiertelne [F1]). Niestety, nie jest ona kontekstowa i nie dostajemy konkretnego tematu “na talerzu” – zawsze wyświetlany jest sam początek. Inne niedopatrzenie to brak możliwości rozróżnienia linii wewnętrznych i zewnętrznych, co powoduje konieczność usunięcia ze standardowej konfiguracji modemu prefiksu wyjścia na linię miejską – przy wpisywaniu do książki telefonicznej trzeba pamiętać o dodaniu tej brakującej cyfry. Program, stanowiąc centrum komunikacyjne, musi uwzględniać także i takie opcje.
| Dbasz o niewygórowane rachunki za telefon, ale nie pamiętasz gdzie dzwoniłeś? W Dzienniku połączeń możesz sprawdzić wszystkie połączenia, a także podejrzeć otrzymany faks. |  |
Autorzy nie wystrzegli się też innych błędów. Wywołanie modułu sterowania głosem domyślnie powinno odbywać się skrótem klawiaturowym [Ctrl]+ [V]. Ta kombinacja jednak nie działa – albo wywołana zostanie systemowa funkcja Wklej i umieścimy w polu Telefonuj do: zawartość Schowka, albo nie będzie żadnego efektu. Program nie poradził sobie także z prostym zadaniem z Planu połączeń. Do harmonogramu wpisałem rozmowę z numerem wewnętrznym (wybranym, a jakże, z Książki telefonicznej), a po kolejnej nieudanej próbie nawiązania połączenia usunąłem ją z listy. Niestety, WinTel uparcie wydzwaniał pod podany wcześniej numer i po kilku próbach zawieszał się. Sytuacja powtórzyła się na innym komputerze, więc albo użyte modemy (sprzętowy i winmodem) nie odpowiadały aplikacji, albo jest to błąd programu.
Program, stworzony od podstaw w Polsce, jest najbardziej rozbudowany (inne rodzime InFax i Profax służą raczej do transmisji faksowej). Ogólna ocena (mimo kilku usterek) może być jedna: WinTel jest dobrą propozycją dla indywidualnych abonentów i mniejszych firm intensywnie korzystających z telefonu i faksu – z pewnością może stanowić znaczącą pomoc w zarządzaniu “korespondencją” telefoniczną. Biorąc pod uwagę wzorowo opracowaną dokumentację i fakt, że pakiet to prawdziwy “kombajn” do transmisji danych, głosu i obrazu przez linię telefoniczną, nie można mieć wątpliwości, że WinTel wart jest swojej ceny.
—
| WinTel 99 Wymagania: PC 486, 16 MB RAM, Windows 9x, faksmodem, ok. 10 MB na dysku + bardzo duże możliwości funkcjonalne + wzorowa dokumentacja – drobne błędy Producent: ComPol II, Poznań |  |
