Większość posiadaczy SDI twierdzi, że idealnym systemem do korzystania z takiego łącza jest Linux. Czy rzeczywiście nie da się użyć okienkowego peceta do dzielenia dostępu nawet pomiędzy kilku użytkowników małej sieci lokalnej?
Operatorzy telekomunikacyjni wprowadzają coraz to nowsze oferty dostępu do Internetu. Możliwość jednoczesnego przyłączenia większej liczby użytkowników do ogólnoświatowej Pajęczyny – i to po cenie mniejszej niż ustalona przez dostawcę usług internetowych – to kusząca perspektywa dla wielu użytkowników Sieci. Dlatego też udostępnianie połączenia internetowego znajduje coraz częstsze zastosowanie, a wszechobecny Windows radzi sobie z nim, wbrew powszechnej opinii, wcale nie najgorzej.
Wymagania
Na wstępie należy założyć, iż użytkownicy chcący udostępnić połączenie internetowe muszą dysponować poprawnie skonfigurowaną siecią lokalną. Chodzi tu o prawidłowo zainstalowane karty sieciowe wraz z wykorzystywanymi protokołami. Kiedy warunek ten jest spełniony, pozostaje jedynie wybór odpowiedniej dla nas usługi dostępowej danego operatora. My wykorzystamy bardzo popularne ostatnio rozwiązanie, a mianowicie “Szybki dostęp do Internetu” Telekomunikacji Polskiej SA. O zasadach działania i podłączenia SDI można przeczytać chociażby w numerach 7/2000 lub 1/2001 CHIP-a oraz w CHIP-ie Special Linux Jesień 2000.
—
| Info Grupy dyskusyjne Uwagi i komentarze do artykułu: # Pytania techniczne: # Internet Popularne sposoby dostępu do sieci: http://www.tpsa.pl/sdi/ http://www.dialog.net.pl/ http://www.tpsa.pl/neostrada/ Programy do współdzielenia oraz monitorowania połączenia: http://wingate.deerfield.com/ http://www.tinysoftware.com/ http://www.nat32.com/ http://www.magsys.co.uk/dunman/ http://www.sysinternals.com/ Inne witryny: http://www.his-klub.prv.pl/ http://his.ericsson.pl/konfig.htm http://www.practicallynetworked.com/ http://www.modemhelp.net/ Na płycie CD-ROM w dziale Internet | Internet w sieci lokalnej, można znaleźć wersje 30-dniowe programów WinGate 4.2 oraz Winroute Pro 4.1. |
