Cray dla każdego

Gdy wydajność nawet najszybszego z dostępnych na rynku komputerów klasy PC jest niewystarczająca, można kupić bardzo drogi superkomputer lub zbudować klaster z tanich maszyn. Kilka zwykłych PC-tów może sprostać naprawdę trudnym zadaniom obliczeniowym.

W dobie Internetu i powszechnej komputeryzacji coraz więcej instytucji, firm, a nawet osób prywatnych boryka się z problemem zbyt małej wydajności sprzętu. Czy można coś zrobić, jeśli oferowane zestawy PC są zbyt wolne, a nie stać nas na prawdziwy superkomputer na miarę np. legendarnego Craya? Oczywiście, że można! Coraz częściej stosowanym rozwiązaniem (również podczas konstruowania “tradycyjnych” superkomputerów) jest budowa systemu klastrowego. W jego skład wchodzi zwykle od kilkunastu (minimum dwa) do kilkuset pecetów, które współpracują ze sobą i są “widziane” przez zewnętrzne oprogramowanie bądź użytkownika jako jeden system komputerowy. Dzięki temu możliwe jest prowadzenie obliczeń, których wykonanie na pojedynczej maszynie trwałoby zbyt długo.

Dlaczego akurat klaster? Odpowiedź jest bardzo prosta, jeśli weźmiemy pod uwagę cenę komputerów klasy PC i superkomputera o porównywalnej mocy obliczeniowej. Co ważne: jeśli w przyszłości zapotrzebowanie na moc obliczeniową wzrośnie, można po prostu dodać kolejne maszyny. Dodatkową zaletą klastrów jest możliwość wykorzystania już posiadanego przez firmę sprzętu, który zazwyczaj nie jest używany poza godzinami pracy.

Info
Projekt LAM
http://www.lam-mpi.org
Projekt MOSIX
http://www.mosix.org
Projekt Linux Virtual Server
http://www.LinuxVirtualServer.org
Lista pięciuset najszybszych
superkomputerów
http://www.top500.org
Dystrybucja Red Hat
http://www.redhat.com
W dziale Software | Klastry w Linuksie znajdują się: pakiet LAM (w postaci RPM), jego źródła oraz dokumentacja (plik PDF).
Więcej:bezcatnews