Płyty główne często wyposażone są w kontroler RAID. Ponieważ z pewnością nie wszyscy ich właściciele odważyli się na stworzenie macierzy dyskowej, przekonujemy, że to nic trudnego.
Macierze dyskowe, do niedawna zastrzeżone dla profesjonalnych systemów, trafiły także do komputerów domowych. Użycie systemu RAID (patrz: CHIP 10/2000, 2118 i CHIP-CD) to jedyna metoda na znaczne zwiększenie wydajności podsystemu dyskowego – możliwe jest nawet podwojenie szybkości transferu danych.
Kontrolery macierzowe coraz częściej stają się jednym z elementów wyposażenia płyt głównych i przede wszystkim z tego powodu wzrasta zainteresowanie funkcjami RAID. Przykładową konfigurację macierzy poziomu 0 – celem jest w tym przypadku uzyskanie większej wydajności – przedstawiliśmy na podstawie kontrolera HighPoint HPT370 i dwóch dysków Seagate Barracuda ATA III.
1 Tworzenie macierzy
| Wszelkie czynności związane z budową macierzy dyskowej wykonujemy po wejściu do BIOS-u kontrolera. W przypadku urządzenia firmy HighPoint po pojawieniu się na ekranie odpowiedniego komunikatu naciskamy [Ctrl]+[H]. Konfigurację RAID-a rozpoczynamy od wybrania polecenia Create RAID. Do dyspozycji mamy dyski widoczne w sekcji Channel Status. |  |
2 Poziom 0, 1, a może 0+1?
| Kontroler HighPoint umożliwia stworzenie macierzy poziomu 0, 1 oraz 0+1 (opis na CHIP-CD). Ponieważ naszym celem jest zwiększenie szybkości przesyłania danych, to po wybraniu Array Mode wskazujemy Striping (RAID 0) for Performance. Wydajność wzrasta także w przypadku macierzy poziomu 0+1, ale wtedy konieczne jest podłączenie aż czterech dysków twardych. |  |
3 Wybór dysków
| Ważny moment to wybór dysków – opcja Select Disk Drives – które wejdą w skład macierzy. W przykładowej konfiguracji nie mamy mozliwości wyboru, zainstalowano bowiem tylko dwa “twardziele”. Gdy jednak do gniazd kontrolera podłączone są inne napędy, to maksymalną wydajność uzyskuje się, wybierając dyski pracujące na oddzielnych kanałach IDE. |  |
4 Start procesu
| Przed utworzeniem macierzy określamy jeszcze wielkość najmniejszego bloku danych na dysku (Block Size). Wybór zależy od tego, do czego dysk będzie używany. Na przykład dla obróbki wideo wskazany jest jak największy rozmiar (tu 64 KB); dla zwykłych zastosowań wystarczy 16 lub 32 KB. Teraz można wydać polecenie Start Creation Process. Po potwierdzeniu klawiszem [Y], że zgadzamy się na usunięcie wszelkich danych z wybranych wcześniej dysków, macierz zostanie utworzona. |  |
5 Macierz gotowa do pracy
| Pierwszym objawem pomyślnego zakończenia operacji utworzenia macierzy jest pojawienie się na ekranie obrazu, który wygląda niemal tak samo jak ten na początku całego procesu. Różnice są dwie: w polu Drive Name zamiast nazw dysków widnieje teraz informacja o rodzaju powstałej macierzy. Po drugie, tylko jeden dysk będzie widoczny dla systemu operacyjnego, bo drugi zyskał status napędu ukrytego. Po restarcie komputera duży i szybki dysk będzie gotowy do pracy. |  |
6 Instalacja sterowników
| Po sformatowaniu macierzy – które nie różni się niczym od formatowania zwykłego dysku – można zainstalować system operacyjny. Należy jeszcze zainstalować dołączone sterowniki. HPT370 – podobnie jak inne urządzenia tego typu – odnajdziemy w Menedżerze urządzeń w sekcji Kontrolery SCSI (pod nazwą HPT370 UDMA/ATA100 RAID Controller). |  |
7 Informacje o macierzy
| Do kontrolera dołączony jest program pozwalający na sprawdzenie statusu macierzy. Fakt, że system “widzi” tylko jeden dysk, nie jest więc przeszkodą w pozyskaniu informacji o dyskach w RAID-zie. |  |
—
| Info Na płycie CD w katalogu Porady| Macierz dyskowa znajduje się plik PDF z artykułem z CHIP-a 10/2000 wyjaśniający podstawy działania systemów RAID. |
