Rozwiązaniem, które powinno uspokoić sumienie przeciętnego użytkownika peceta, jest zainstalowanie narzędzia o nazwie “personal firewall”. Uprzedzam: programy tego typu nie mają się nijak do profesjonalnych zapór ogniowych ani pod względem poziomu zapewnianego bezpieczeństwa, ani oferowanych funkcji. Osobiste firewalle charakteryzują się za to jedną miłą cechą: ich konfiguracja polega na uruchomieniu instalatora i kilkakrotnym kliknięciu myszą.
Jednym z popularniejszych osobistych firewalli jest program ZoneAlarm. Zajmę się krótkim omówieniem konfiguracji i używania tej aplikacji.
1. Instalacja ZoneAlarm
Zanim zaczniemy używać zapory ogniowej, musimy zainstalować odpowiedni program. Kopiujemy więc z dołączonej płyty CD instalator ZoneAlarm i uruchamiamy go. W jednym z okienek instalatora warto zaznaczyć opcję
Yes, please give this components permission to access Internet
w sekcji Configure browser. ZoneAlarm spróbuje wtedy nadać odpowiednie uprawnienia naszej przeglądarce WWW.
2. Podstawowe opcje
ZoneAlarm standardowo umieszcza swoją ikonę w Polu systemowym. Oprócz tego na Pasku zadań Eksploratora możemy wyświetlić podstawowe ikony programu. Wspomniany pasek wyświetlamy, klikając prawym przyciskiem myszki Pasek zadań i wybierając z menu kontekstowego opcję Paski narzędzi | ZoneAlarm Desk Band .
3. Komunikaty ZoneAlarm
Zaraz po połączeniu się z Internetem na ekranie powinny się pojawić komunikaty ZoneAlarm. Nasz firewall usiłuje nam w ten sposób oznajmić, że określone programy próbują nawiązać połączenie z Siecią. Jeśli znamy aplikację figurującą w sekcji Technical Information okna dialogowego, możemy z czystym sumieniem zaznaczyć opcję Remember this answer the next time I use this program i kliknąć przycisk Yes .
