Po pierwsze: bootsektor
Do przygotowania naszej płyty będziemy potrzebowali bootsektora, który wydobędziemy z oryginalnej płyty CD. Jeżeli nie macie startowego krążka z systemem Windows XP, to plik zawierający sektor startowy trzeba pobrać z Sieci – na przykład ze strony internetowej http://www.xs4all.nl/ ~binkbv/ xpboot.bin. Do odczytania i zapisania w pliku odpowiedniego sektora płyty CD-ROM użyjemy programu CDRWin, który znajduje się na CHIP-CD. Aplikacja ta zostanie również wykorzystana do przygotowania krążka startowego.
Po umieszczeniu oryginalnej płyty zawierającej system MS Windows XP w napędzie CD-ROM uruchamiamy aplikację CDRWin i wybieramy opcję
Odczytaj dysk / ścieżki / sektory
(trzecia ikona w górnym rzędzie). W celu zapisania na dysku sektora startowego zaznaczamy opcję Wybrane sektory i w polu Plik obrazu określamy lokalizację oraz nazwę dla pobranego bootsektora. W sekcji Selekcja sektorów w pola Początek oraz Koniec wpisujemy natomiast liczbę 20. Liczba ta wskazuje sektor, w którym zgodnie ze specyfikacją El Torito znajduje się obszar startowy. Na koniec pozostaje jeszcze określenie typu pobieranych danych – w polu Typ Danych ustawiamy wartość Data Mode1 (2048). Pozostałe opcje pozostawiamy bez zmian i klikamy przycisk Start. Zapis sektora startowego trwa zaledwie moment, a po zakończeniu tej operacji powinniśmy znaleźć na dysku plik o rozmiarze 2048 bajtów – jest to właśnie sektor startowy.
Niezbędne dodatki
Przygotowanie płyty startowej z systemem MS Windows XP nie kończy się, niestety, na zgraniu sektora startowego. Na krążku trzeba jeszcze umieścić kilka niezbędnych, dodatkowych plików.
Jeżeli dokładnie przyjrzymy się oryginalnemu nośnikowi z systemem MS Windows XP, to w głównym folderze znajdziemy dwa zbiory o rozmiarze 10 bajtów: noszą one nazwy WIN51 i WIN51I*. Pliki te są wymagane do startu komputera z płyty i bez nich nie uruchomi się instalator systemu. Wymienione zbiory możemy przygotować własnoręcznie za pomocą Notatnika. W tym celu wystarczy utworzyć dokument tekstowy i wpisać w nim ciąg znaków “Windows” (bez cudzysłowu), a następnie nacisnąć klawisze [Spacja] i [Enter]. Oczywiście jeżeli dysponujemy oryginalnym nośnikem, nic nie stoi na przeszkodzie, by pliki te skopiować bezpośrednio z dysku CD.
Gwiazdka w nazwie drugiego zbioru jest na oryginalnej płycie zastąpiona literą odpowiadającą konkretnej wersji systemu operacyjnego. W przypadku Windows XP Professional nasz plik trzeba zapisać jako win51IP. Natomiast przygotowując krążek dla Windows XP Home Edition, w nazwie powinniśmy wpisać na końcu literę C.
Na płycie muszą się jeszcze znaleźć dwa zbiory. Pierwszy z nich nosi nazwę BOOTCAT.BIN (rozmiar 2048 bajtów, pusty w środku). Plik ten możemy przygotować sami. W tym celu skorzystamy z programu WinHex, który pobierzemy z Internetu ( http://www.winhex.com/ lub http://www.cdrinfo.pl/ cdr/porady/ bootcd/) albo skopiujemy z CHIP-CD dołączonego do aktualnego wydania magazynu.
Uzupełnieniem całości powinien być plik o nazwie BOOTFONT.BIN znajdujący się na oryginalnej płycie MS Windows XP. Zbiór ten odpowiada za poprawne wyświetlanie polskich znaków w czasie startu instalacji systemu. W ostateczności możemy się bez niego obejść.
