Ostateczna rozgrywka?
Pierwszy z uczestników wyścigu o wypromowanie swojego rozwiązania dla zapisywalnych płyt DVD nosi nazwę DVD Council i popiera tzw. standard “minus” (DVD-R, DVD-RW). Do grupy tej należą m.in. takie firmy, jak Pioneer, Hitachi, JVC, Panasonic, Samsung i Toshiba. Konkurencyjny obóz – DVD+RW Alliance (DVD+R, DVD+RW) – tworzą korporacje Fujitsu Siemens, Hewlett-Packard, Philips, Ricoh, Sony, Yamaha oraz Microsoft. Co ciekawe, firma Sony należała najpierw do grupy popierającej standard “minus”, ale na ubiegłorocznych targach Comdex Fall zdecydowała się rozpocząć produkcję nagrywarek DVD+RW.
Niestety, jak się w praktyce okazuje, kompatybilność nośników zarówno z serii “plus”, jak i “minus” z dostępnymi na rynku stacjonarnymi czytnikami DVD pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Najmniej problemów z odczytem sprawiają płyty jednorazowego zapisu DVD-R oraz debiutujące krążki DVD+R – dają się one odtworzyć w około 90% wszystkich odtwarzaczy. Dyski DVD+RW czytają się mniej więcej w 70% urządzeń, natomiast DVD-RW – zaledwie w 40%. Można więc zaryzykować twierdzenie, że pod względem kompatybilności standard “plus” jest znacznie lepszy od swego konkurenta.
Oczywiście nic nie dzieje się przypadkiem. Otóż DVD+RW Alliance zainwestował w swoje rozwiązanie znacznie więcej czasu, środków oraz przede wszystkim pieniędzy na promocję. Co więcej, format “plus” jest też rozwiązaniem bardziej zaawansowanym technologicznie. Jeśli więc w najbliższym czasie nic drastycznego się nie wydarzy, to wszystko wskazuje na to, że wojna o format płyt DVD będzie już rozstrzygnięta, a zwycięzcą zostanie standard z plusem – DVD+R/+RW.
