Od serwera do serwera

Poczta elektroniczna nie jest dziś niczym nadzwyczajnym. Zasady jej funkcjonowania można wytłumaczyć użytkownikowi komputera w kilka minut. Jeżeli dołączyć do tego krótki kurs obsługi jednego z popularnych programów pocztowych, to możemy uznać, iż wyszkoliliśmy w pełni świadomego internautę. Potrafi on napisać nową wiadomość, podając jeden lub więcej adresów docelowych, załączyć plik i wysłać całość bez większych problemów. Wiadomość zostanie dostarczona do miejsca przeznaczenia, gdzie odbiorca użyje odpowiedniego programu do jej przeczytania. Niemniej, choć proces wydaje się relatywnie prosty, angażuje on zestaw dość skomplikowanych protokołów, standardów i konwencji.

Wszystko zaczyna się od standardów

Zasady działania poczty internetowej zostały określone w zestawie dokumentów RFC (Request For Comment – w wolnym tłumaczeniu: odpowiedzi na potrzebę skomentowania) wydanych przez międzynarodową organizację IETF (Internet Engineering Task Force). Początkowe założenia standardu były dość skromne, jednak z biegiem czasu i wzrostem zapotrzebowania poczta elektroniczna stała się tak rozbudowana, iż dziś jest jedną z najważniejszych usług internetowych. Nie wszystkim usługom tak się powiodło. Na przykład FTP (protokół transferu plików) jest wciąż powszechnie używany, ale utracił znacznie swoją pozycję kosztem transferów plików za pośrednictwem WWW.

Trochę historii

Wiadomość elektroniczna byłaby bezużyteczna, gdyby nie można jej było przesłać do adresata. Dobrze, gdyby mogło się to stać możliwie szybko i niezawodnie. Jeszcze przed powstaniem Internetu w sieci ARPA-NET, Ray Tomlinson napisał w 1972 roku pierwszy program służący do przesyłania wiadomości. Narzędzie to nazywało się SNDMSG (skrót od send message – wyślij wiadomość). Było ono używane w stosunkowo wąskim środowisku użytkowników ówczesnej sieci i stało się podstawą do napisania całej rodziny podobnych programów pocztowych. W związku z ich rozwojem powstała potrzeba unormowania procesu przesyłania wiadomości z maszyny do maszyny, a także sprecyzowanie formatu pojedynczego listu.

Pod koniec lat siedemdziesiątych powstał pierwszy dokument poświęcony poczcie elektronicznej oraz pierwszy jej protokół – RFC772, zatytułowany “Mail Transfer Protocol” (protokół przekazywania poczty), a wydany w 1980 roku. Zaczynał się on od zdania “Celem Protokołu Przekazywania Poczty (MTP) jest przekazywanie wiadomości niezawodnie i sprawnie”. Efektem dalszych prac i poprawek sugerowanych przez społeczność ówczesnej Sieci było opublikowane w 1981 roku RFC788 – “Simple Mail Transfer Protocol” definiujące protokół o tej samej nazwie.

Od tego czasu ukazało się jeszcze kilka poprawionych dokumentów specyfikujących protokół SMTP. Jednym z ważniejszych był wydany w roku 1993 RFC1425 “SMTP Service Extensions”. Opisywał on nowe, przydatne funkcje, jednak nie zmieniał zasadniczej części protokołu SMTP. Specyfikacja RFC822, powstała w roku 1982, opisywała natomiast standard formatu przesyłania tekstowych wiadomości pocztowych.

Tych kilka wymienionych dokumentów, pomimo późniejszych poprawek, upływu czasu i wzrostu wymagań wobec poczty elektronicznej, do dzisiaj opisuje zasady działania ogólnie stosowanych protokołów pocztowych.

Więcej:bezcatnews