Kluczowym dla użytkownika parametrem pracy interfejsu jest prędkość transmisji, czyli szybkość, z jaką wymienia on dane pomiędzy nadawcą a odbiorcą. To przede wszystkim zapotrzebowanie na coraz większą i większą szybkość przyczyniło się do rozwoju komputerowych portów. Chociaż nowy, usuwający to wąskie gardło standard USB 2.0 stoi już u bram, ciągle jeszcze, nawet w świeżo kupionym komputerze, spotkamy starsze, niemal klasyczne porty komunikacyjne: COM, LPT czy PS/2. Być może w codziennej pracy w ogóle nie skorzystamy z tradycyjnego portu szeregowego albo równoległego, warto jednak przez moment przyjrzeć się ich możliwościom i wiedzieć, do czego służą.
Na początku był szereg
Port szeregowy, określany także pochodzącym od nazwy specyfikacji terminem RS-232 lub po prostu COM (czyli portem komunikacyjnym), ma już 40-letnią historię. Chociaż ponad 10 lat temu opracowane i zatwierdzone zostało kolejne jego wcielenie (RS-232D), to dzisiaj ciągle najczęściej stosowana jest pochodząca z 1969 roku wersja “C”. Port szeregowy umożliwia dwukierunkową wymianę danych albo w trybie półdupleksowym, w którym informacje płyną naprzemiennie – raz od komputera, raz od urządzenia zewnętrznego, albo w pełnym dupleksie (jedno i drugie urządzenie transmituje jednocześnie). Informacje podczas transmisji szeregowej przekazywane są do odbiorcy jedną linią sygnałową, bit po bicie. Dlatego też zwyczajowo szybkość przesyłania danych wyznaczana jest w bodach, czyli bitach na sekundę. Transmisja odbywa się z wykorzystaniem złączy DB-9 lub DB-25. Ze względów oszczędnościowych obecnie na płytach głównych nie spotyka się już “szerokich” gniazdek DB-25. Najczęściej na tylnym panelu komputera znajdziemy dwa lub jedno dziewięciopinowe złącze portu szeregowego.
Interfejs szeregowy wykorzystywany jest najczęściej do komunikacji pomiędzy komputerem a modemem. Zapewniana przez RS-232C prędkość jest całkowicie wystarczająca dla modemów analogowych, pracujących z maksymalną prędkością 56 000 bitów/s, okazuje się jednak za mała dla średniopasmowych urządzeń dostępowych do Internetu w rodzaju terminali ISDN czy SDI, chociaż te na ogół wykorzystują one właśnie port szeregowy. Interfejs RS-232C używany jest też do wymiany danych z przenośnymi odtwarzaczami MP3 lub aparatami cyfrowymi. W przeszłości za jego pomocą podłączano także myszki, a nawet łączono ze sobą komputery. Obecnie, ze względu na ograniczony transfer RS-232C, większość opisanych zastosowań została przejęta przez interfejs USB.
Transmisja szeregowa jest używana nie tylko przez port RS-232C, ale również przez interfejs PS/2, stosowany do podłączania klawiatury i myszki lub innych urządzeń wskazujących. Peryferia korzystające z PS/2 wyposażone są w okrągłe wtyczki DIN-6.
| Jakie interfejsy masz w swoim pececie? | |||||||
| RS-232 | PS/2 | SPP | EPP/ECP | USB 1.1 | USB 2.0 | FireWire IEEE-1394 | |
| Maks. transfer | 115 kbit/s | b.d. | 150 KB/s | do 3 MB/s | 1,5 lub 12 Mbit/s | 1,5, 12 lub 480 Mbit/s | 100, 200, 400 Mbit/s |
| Maks. liczba urządzeń | jedno na każdy port | jedno na każdy port | jedno na każdy port | jedno na każdy port | do 127 na każdą magistralę | do 127 na każdą magistralę (przy użyciu hubów) | do 63 (bez użycia hubów) |
| Liczba portów w komputerze | 1-2 | 2 | 1 | 1 | 2-6 | 2 | 1-2 |
| Rodzaj złącza (wtyczka) | DB-9 lub DB-25 | DIN-6 | Centronics | Centronics | USB typu A i typu B | USB typu A i typu B | IEEE-1394 4-pin lub 6-pin |
| Samodzielne zasilanie urządzeń | nie | tak | nie | nie | tak | tak | tak |
| Hot plugging | nie | nie | nie | nie | tak | tak | tak |
| Najczęstsze zastosowania | modemy, aparaty cyfrowe, MP3, telefony komórkowe | klawiatury, myszki, zasilanie prostych urządzeń | drukarki | drukarki, skanery, mobilne pamięci masowe, łączenie PC | klaw., myszy, joysticki, kamery int., skanery, drukarki, modemy | pamięci masowe, urządzenia audio-wideo | pamięci masowe, urządzenia audio-wideo, łączenie PC |
| b.d. – brak danych | |||||||
