Nowe funkcje BIOS-u

Czy wiedziałeś, że Twoja właściwie skonfigurowana płyta główna jest w stanie obsłużyć aż 23 przerwania IRQ? Albo że możesz dostarczyć więcej prądu Twoje karcie AGP, a nawet portom USB? Jeśli nie – nic się nie martw, nie jesteś sam. W tym artykule koncentrujemy się na ukrytych głęboko w setupie komputera opcjach, przyprawiających o ból głowy nawet doświadczonych testerów z naszego laboratorium. W pierwszej części postaramy się opisać nowe funkcje bądź takie, których znaczenie nie jest zrozumiałe na pierwszy rzut oka. Natomiast wszystkim, chcącym się zabezpieczyć przed skutkami awarii podczas uaktualniania BIOS-u polecamy drugą część artykułu, gdzie opisujemy, jak samodzielnie zbudować programator kości EEPROM. Do zebrania i opisania nowych opcji BIOS-u wykorzystaliśmy płyty:

  • Abit Th7-ii (Intel i850),
  • Asus P4B533 (Intel i84E),
  • Elitegroup K7SA (SiS 745),
  • Gigabyte 7VRXP (VIA KT333),
  • Soltek Sl-75drv5 (VIA KT333),
  • MSI K7N420 (nVidia nForce 420).

Nazwy opcji różnią się nieco w przypadku produktów innych firm, lecz ich przeznaczenie jest w zasadzie identyczne.

Żeby było jasne – niniejszy tekst przeznaczony jest raczej dla Czytelników, mających już pewne doświadczenie w “obcowaniu” z BIOS-em. Osobom początkującym polecamy wcześniejsze artykuły na ten temat, które zamieszczamy na dołączonym krążku CD (patrz: ramka “Info” na końcu tekstu).

Główne menu BIOS-u

By uaktywnić setup, w większości przypadków postępujemy identycznie – naciskamy klawisz [Delete] tuż po starcie maszyny, najlepiej w chwili, kiedy zaczynają pokazywać się komunikaty o stanie procesora i wielkości pamięci operacyjnej. Komputer najczęściej w tym momencie wyświetla również informacje o sposobie uruchomienia setupu. W niektórych sytuacjach (notebooki, markowe komputery) może się okazać, że setup uruchamia inny klawisz bądź kombinacja przycisków ([F1], [F2], [F10], [F12], [Esc], [Shift]). Jeśli wszystko zawiedzie, należy zajrzeć do instrukcji. Gdy tej nie ma pod ręką – jeszcze nic straconego. Pomocna bywa metoda nieco siłowa – podczas uruchamiania komputera należy wcisnąć i przytrzymać np. klawisz spacji. Przy odrobinie szczęścia BIOS albo wyświetli właściwą kombinację klawiszy, albo wręcz uruchomi setup w celu usunięcia błędu. Poniżej – grupy opcji, jakie napotkamy po “wejściu do BIOS-u”.

Standard CMOS features

Ogólne ustawienia, zawierające m.in. listę podłączonych urządzeń IDE. W celu przyspieszenia startu systemu zalecane jest ustawienie wpisu none w przypadku wszystkich nieużywanych dysków.

Integrated Peripherals

Zebrano tutaj parametry pracy wszelkich zewnętrznych urządzeń i interfejsów (tryb pracy urządzeń korzystających z interfejsów IDE, szeregowego oraz równoległego).

PnP/PCI Configuration

Tutaj dostępne są ustawienia systemu Plug and Play związane z automatyczną i ręczną konfigurajcą urządzeń.

PC Health Status

W tym menu znajdują się wszelkie opcje pozwalające na sprawdzenie stanu rejestrów monitorujących pracę systemu (temperatura pracy, prędkość obrotowa wentylatorów, poziomy napięć).

Load Fail-Safe Defaults

Opcja umożliwia przyjęcie bezpiecznych wartości domyślnych dla wszystkich opcji ustawianych w setupie.

Load Optimized Defaults

Wybór tego menu pozwala na załadowanie wartości domyślnych zoptymalizowanych pod kątem większej wydajności (lecz mniej bezpiecznych).

Czerwonym kolorem tła wyróżniono opcje opisane w dalszej części artykułu.

Więcej:bezcatnews