Ukłon w stronę grafiki
Nieco inaczej przedstawia się sprawa, gdy chcemy oglądać grafikę lub korzystamy z przeglądarki internetowej. Wówczas zazwyczaj sięgamy do menu OSD i “podkręcamy” lekko jasność i ostrość. W przypadku odtwarzania filmów DVD obie wartości najczęściej ustawiamy na maksimum. Sprawa się jednak znacznie bardziej komplikuje, gdy co chwilę zmieniamy tryb pracy i ciągłe regulowanie jasności i kontrastu zaczyna być uciążliwe.
Na szczęście nowa, znacznie trwalsza generacja kineskopów CRT pozwala na dłuższy czas, bez szkody dla urządzenia, rozjaśnić obraz. Efekt ten uzyskano dzięki zwiększeniu napięcia sterującego działem elektronowym, to zaś stało się podstawą do skonstruowania monitorów z funkcją zwiększania jasności – High Brightness. Modele z tej grupy wyświetlaczy mają zazwyczaj specjalny przycisk zmieniający jeden z trzech trybów pracy – tekstowy o luminancji ok. 150 cd/m2, internetowy o jasności ok. 200 cd/m2, stosowany przy surfowaniu w Sieci, przeglądaniu grafiki czy graniu, oraz filmowy (300-350 cd/m2).
Tego typu monitory wytwarzają m.in. firmy: iiyama (system OPQ – Optymize Picture Quality), NEC-Mitsubishi (SuperBright) oraz Samsung (technologia MagicBright).
Sztuczna inteligencja
Nieco dalej poszły korporacje Samsung i Philips. Ich systemy HighlightZone (rozwinięcie MagicBrighta) i LightFrame 3 potrafią wzmacniać sygnał nie tylko na całym ekranie, ale i na wyznaczonym jego obszarze. Metoda Samsunga jest rozwiązaniem sprzętowym. Użytkownik z menu OSD sam wybiera pole o dowolnej wielkości, w którym ma być rozświetlony obraz. Technologia zastosowana przez Philipsa jest natomiast programowo-sprzętowa. Specjalna aplikacja po wskazaniu przez użytkownika okien (maks. 16) do rozjaśnienia przesyła informacje złączem D-Sub do monitora. Philips planuje też na wiosnę wprowadzenie technologii LF 3 do paneli LCD.
