Wyłączyć coś
Jeżeli nasz domowy pecet służy w konkretnej chwili jako maszyna do grania, to najczęściej nie ma sensu uruchamianie programowego firewalla, bo aplikacja działająca w tle obciąża tylko niepotrzebnie procesor, a na dodatek zajmuje jeszcze pamięć operacyjną. Kiedy intensywnie nagrywamy płyty CD, to nie zaszkodziłoby uruchamiać komputera w taki sposób, aby od razu unieruchomić wygaszacz ekranu i zoptymalizować cały system pod kątem obsługi aplikacji, a nie procesów działających w tle.
Równi i równiejsi
Chyba każdy właściciel komputera zetknął się też z sytuacją, w której ktoś chciał skorzystać z jego peceta. Tak się jednak składa, że udostępnianie osobie postronnej maszyny nie zawsze nam odpowiada. Jeśli już powinniśmy – czy to ze względów czysto grzecznościowych, czy też jakichkolwiek innych – pozwolić znajomemu albo dziecku kolegi pobawić się naszym pecetem, to nie zaszkodzi tak przygotować maszynę, aby uniemożliwić gościowi narobienie szkód w systemie. Nawet uprzejmość ma swoje granice. Chcesz skorzystać z mojej drukarki? Proszę bardzo! Ale nie włączaj modemu i nie wchodź do Sieci, bo ściągniesz mi na dysk dialera, za którego działalność ja będę musiał słono zapłacić.
Dopasuj się, pececie
W artykule zajmiemy się profilami użytkownika Windows 2000/XP i dostosowywaniem peceta do spełniania różnych zadań właśnie za ich pomocą. Opiszemy typy dostępnych profili, sposoby zarządzania nimi oraz możliwości, jakie dają nam na przykład skrypty konfiguracyjne uruchamiane podczas startu systemu operacyjnego. Spróbujemy też tak skonfigurować peceta, aby podczas pracy w sieci lokalnej móc zalogować się na dowolnej stacji roboczej i za każdym razem zobaczyć to samo środowisko użytkownika. Jednym słowem – spróbujemy dopasować komputer do wymagań stawianych podczas wykonywania najrozmaitszych prac.
