A co z kodem 64-bitowym? Owszem, jest on szybszy od 32-bitowego, ale tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z obliczeniami na wielkich liczbach i przy wykorzystaniu 64-bitowego adresowania pamięci operacyjnej (RAM większy od 4 GB) – często zdarza się, że typowe aplikacjie przekompilowane z 32 na 64 bity zwalniają! Czyżby więc zamieszanie wokół premiery Athlona 64 było tylko burzą w szklance wody? Otóż niezupełnie… Wraz z popularyzacją Athlona 64 z pewnością pojawią się nowe programy, w inny sposób realizujące swoje zadania, oraz procedury optymalizujące wykorzystanie 64-bitowego kodu.
Ofensywę architektury AMD64 hamuje obecnie Intel, któremu na razie nie spieszno do przesiadki na 64 bity. Zamiast tego firma ta próbuje zachęcić programistów do tworzenia coraz lepszych aplikacji hiperwątkowych, mogących w pełni wykorzystać obecną w Prescocie współbieżną wielowątkowość drugiej generacji. Wcale nie oznacza to jednak, że Intel w ogólnie nie myśli o 64-bitowych procesorach dla domowego użytkownika.
64 bity – to pewne!
Istnieje co najmniej kilka poszlak sugerujących, że Intel także opracował 64-bitowy procesor. Jedną z nich jest zdublowana w Prescocie jednostka stałoprzecinkowa (ALU), która może posłużyć zarówno do usprawnienia hiperwątkowości, jak i do zmuszenia Prescotta do pracy w środowisku 64-bitowym. Drugą ALU z powodzeniem da się bowiem zaprząc do rozszerzenia długości słowa z 32 do 64 bitów. Odblokowanie 64-bitowych możliwości Prescotta w dużej mierze zależeć będzie jednak od tego, czy są one zgodne z Athlonem 64. Łatwo wyobrazić sobie zamieszanie, jakie by powstało po zaprezentowaniu przez Intela własnego, 64-bitowego standardu. Niewykluczone więc, że 64-bitowy procesor bazujący na architekturze NetBurst (Pentium 4) ujrzymy dopiero wtedy, gdy będzie on potrafił przetwarzać instrukcje z listy rozkazów AMD64.
