W służbie szarości

Najlepszym dowodem słuszności tej tezy jest oferta poszczególnych producentów drukarek laserowych. Już krótka jej analiza pozwoli wysnuć wniosek, że nowe modele drukujące wyłącznie w trybie czarno-białym – mimo iż okrzyknięte wychodzącymi z obiegu – wciąż regularnie pojawiają się na rynku.

Z pewnością jest to dobra wiadomość dla wszystkich użytkowników, którym kolor drukowanych dokumentów jest obojętny. Trudno bowiem podważyć fakt, że barwny dokument jest bardziej atrakcyjny (a na dodatek niesie ze sobą znacznie więcej informacji od tego przeniesionego na papier wyłącznie w odcieniach szarości), ale z drugiej strony zasadność używania koloru w wielu zastosowaniach jest już dyskusyjna. Najlepszym tego przykładem są wszelkiego rodzaju urzędy i instytucje (np. banki) drukujące wyłącznie typową, biurową korespondencję. Coraz częściej także – głównie za sprawą spadających cen – czarno-białymi “laserówkami” interesują się odbiorcy indywidualni, kuszeni niewielkimi kosztami eksploatacyjnymi tego typu urządzeń.

Każdemu wedle potrzeb

Podobnie jak ma to miejsce w innych segmentach rynku IT, tak i w przypadku monochromatycznych drukarek laserowych istnieje cała gama produktów kierowanych do różnych grup odbiorców.

Do niedawna głównym parametrem determinującym przeznaczenie danego urządzenia było tempo przenoszenia dokumentów na papier (liczone w stronach na minutę). Dzisiaj, w dobie bardzo wydajnych (i coraz tańszych) drukarek laserowych wartość ta – mimo że wciąż istotna – traci nieco na znaczeniu. Jeden rzut oka na tabelę z danymi technicznymi drukarek pozwoli zauważyć, że najwolniejszy testowany model (Samsung ML-1510) jest teoretycznie w stanie wydrukować aż 14 stron w ciągu minuty. Trzeba przy tym pamiętać, że wymieniony produkt koreańskiej firmy mocno zaniża całą średnią, która dla pozostałych urządzeń (nie wliczając w to najdroższej “laserówki” Lexmark T630) jest o ok. trzy-cztery strony większa. Jeżeli dodamy do tego fakt, że wszystkie te drukarki (z wyjątkiem wspomnianego Lexmarka) znajdują się w przedziale cenowym dostępnym dla domowego użytkownika (do 2500 zł), szybko okaże się, że przeciętny Kowalski może sobie dzisiaj pozwolić na egzemplarz o wydajności jeszcze niespełna rok temu zarezerwowanej wyłącznie dla sprzętu przeznaczonego dla kilkuosobowych grup roboczych. Dlatego też wybierając konkretny model, powinniśmy raczej zwrócić większą uwagę na pozostałe jego parametry, takie jak cena urządzenia, koszty eksploatacji, rozumiane języki opisu strony oraz możliwości ewentualnej rozbudowy. Dwa ostatnie z wymienionych elementów są szczególnie istotne w przypadku zakupu modelu, którego przeznaczeniem ma być praca w biurze (HP LaserJet 2300L oraz Lexmark T630). Bogaty wachlarz opcji pozwoli bowiem maksymalnie dostosować drukarkę do potrzeb firmy, które wraz z jej rozwojem będą na pewno ulegały zmianie.

Wbudowany interpreter języka PCL oraz PostScriptu pozwoli zaś w dużym stopniu uniezależnić wydajność drukarki od szybkości współpracujących z nią komputerów, przy okazji zapewniając dużą uniwersalność oraz możliwość bezproblemowego działania pod kontrolą różnych systemów operacyjnych.

Kosztów cięcie

Zakup drukarki laserowej nie jest (i raczej nigdy nie będzie) wydatkiem jednorazowym. Aby spełniać swoją rolę, każda “laserówka” potrzebuje bowiem materiałów eksploatacyjnych, które niestety do tanich nie należą. Pomijając w celu uproszczenia fakt powolnego zużywania się podzespołów mechanizmu drukarki, można założyć, że najczęściej wymienianymi przez nas elementami będą toner i bęben. Oczywiście częstotliwość tych zmian będzie wprost proporcjonalna do stopnia obciążenia danego urządzenia. Na szczęście producenci zaopatrzyli swój sprzęt w wiele mniej lub bardziej przydatnych opcji, pozwalających na częściową przynajmniej redukcję ich kosztów eksploatacji. I o ile w przypadku “laserówek” pracujących w domu lub otoczeniu, w którym drukowanie odbywa się raczej sporadycznie, oszczędności z tego tytułu mogą być stosunkowo niewielkie, o tyle w przypadku intensywnej eksploatacji w biurze z pewnością jest już o co powalczyć.

Najprostszym – i kto wie, czy nie najskuteczniejszym – sposobem cięcia kosztów jest drukowanie w tzw. trybie oszczędzania tonera. Opcję tę możemy uaktywnić w sterownikach wszystkich opisywanych tutaj drukarek. Niestety, konsekwencją jej wyboru będzie zmniejszenie jakości wydruku.

Równie popularną wśród drukarek jest funkcja wydruku kilku pomniejszonych stron na jednej kartce formatu A4. Tryb ten doskonale się nadaje do wszelkiego rodzaju archiwizacji, pozwalając nie tylko zaoszczędzić papier i toner, ale też miejsce niezbędne do przechowywania dokumentów.

W celu redukcji kosztów możemy się także posłużyć opcją drukowania dwustronnego. Niestety, o ile nie wybierzemy modelu Samsung ML-2150, będziemy zmuszeni ręcznie przekładać zadrukowane już strony i ponownie umieszczać je w podajniku. Pół biedy, jeśli po zaznaczeniu w sterowniku odpowiedniej opcji nasza drukarka sama wydrukuje najpierw część dokumentu, a później “poprosi” o odwrócenie i ponowne załadowanie kartek. Gorzej, gdy tak jak podczas korzystania z urządzeń OKI B4300 oraz Samsung ML-1510 zmuszeni będziemy przeprowadzić całą operację “na wyczucie”, bez jakiejkolwiek asysty. Ciekawe podejście wykazali programiści z firmy Lexmark. Funkcja programowego druku dwustronnego w E321 jest aktywna tylko podczas pracy w systemach Windows NT, 2000 oraz XP a nie działa na przykład w Windows 98.

Opcjonalny moduł druku dwustronnego znalazł się na liście tylko jednej spośród opisywanych drukarek – Lexmarka T630. Niestety, jego zakup musimy naprawdę dobrze przemyśleć, gdyż wiąże się to z wydatkiem ponad 1200 zł, znacznie przekraczającym ceny najtańszych “laserówek”.