Płyty pod młotek

Z dawna oczekiwana, oficjalna prezentacja domowych 64-bitowych procesorów AMD miała miejsce jeszcze we wrześniu 2003 roku. O mocy drzemiącej w nowych układach AMD pisaliśmy już w artykule “W rytmie 64 bitów” (patrz: $(LC70578:W rytmie 64 bitów)$). Cóż jednak jest wart nawet najlepszy procesor bez płyty głównej? O prawdzie tej z bólem przekonali się fani AMD po premierze pierwszych Athlonów. Nauczony przykrym doświadczeniem amerykański koncern na długo przed wprowadzeniem do sprzedaży 64-bitowych Athlonów zapewnił swoim nowym procesorom odpowiednie wsparcie ze strony producentów płyt głównych. Efektem tych działań była duża liczba modeli dostępnych już w dniu oficjalnej prezentacji 64-bitowych Athlonów. Większość z wprowadzonych do sprzedaży płyt głównych bazuje na chipsetach nVidii oraz VIA. I najprawdopodobniej to te dwie firmy będą walczyły o miano czołowego dostawcy układów dla 64-bitowej platformy AMD.

Z czym to się je

Cechą charakterystyczną obu konkurencyjnych rozwiązań w stosunku do płyt Socket A jest brak m.in. kontrolera pamięci RAM oraz podzespołów sterujących pracą magistrali systemowej. Funkcje te zostały przejęte przez procesor oraz magistralę HyperTransport (patrz: $(LC21885:Papierowy młotek)$). Przejdźmy jednak do konkretów.

Przed nowym układem nVidii stoi nie lada zadanie obrony z trudem zdobytej pozycji lidera rynku najwydajniejszych chipsetów dla procesorów AMD. Warto więc przyjrzeć się z bliska temu, co oferuje nam nowy produkt nVidii. Jednoukładowy nForce3 150 zapewnia obsługę AGP 8x, Fast Ethernetu, USB 2.0 (do sześciu portów) oraz kodeka dźwiękowego zgodnego ze standardem AC’97. Ponadto układ ma zaimplementowany trzykanałowy kontroler UltraATA/133, sterownik magistrali PCI oraz urządzeń peryferyjnych I/O.

Konkurencyjny chipset – VIA Apollo K8T800 – składa się z dwóch mostków: północnego K8T800 i południowego VT8237, połączonych szybkim (maksymalnie 1,06 GB/s) łączem komunikacyjnym Ultra V-link. Mostek północny zapewnia obsługę portu AGP 8x oraz 64-bitowej magistrali PCI. Mostek południowy odpowiada natomiast za układ dźwiękowy, w zależności od wersji VIA Envy24 PT lub AC’97, dwukanałowy kontroler UltraATA/133 i również dwukanałowy Serial ATA, umożliwiający także łączenie dysków w macierz RAID 0, 1 i 0+1. VT8237 obsługuje też osiem kanałów USB 2.0, kontroler sieciowy Fast Ethernet, szynę PCI oraz złącza I/O.

Czym chata bogata

Cechą wspólną większości nowych płyt głównych dla Athlona 64 jest bogactwo wyposażenia. Gigabitowy Ethernet, port AGP w standardzie 3.0, kontroler USB i FireWire, zintegrowany sześciokanałowy układ dźwiękowy czy też dodatkowy kontroler RAID/Serial ATA to standard. Ale na tym nie koniec – niektóre płyty oferują jeszcze więcej.

Cztery z testowanych urządzeń (Epox, Gigabyte GA-K8NNXP, Leadtek i Shuttle) wyposażono w podwójny kontroler Ethernet. Płyty Abita i Epoksa umożliwiają obsługę aż sześciu kanałów Serial ATA oraz dwóch UltraATA/133. Ponadto do Epoksa 8HDA3+ producent dołączył dwa dodatkowe wyjścia Serial ATA na “śledziu”, a w komplecie z Abitem KV8-MAX3 znajdziemy układ do sprzętowego szyfrowania dysków (podobnym urządzeniem może się także pochwalić płyta Leadteka). Gigabyte GA-K8NNXP wyposażono natomiast w układ DPS – czyli dobrze już znany Dual Power System, zapewniający stabilizację napięcia zasilania (funkcja szczególnie przydatna dla fanów podkręcania).

W przypadku płyty głównej Chaintech Zenith ZNF3-150 nabywcę ucieszy dołączony do zestawu panel przedni, montowany w zatoce 5,25 cala, który wyposażono w niezbędne porty, wyświetlacz kodów POST oraz czytnik kart pamięci. Dodatkowo na płycie znajdziemy ośmiokanałowym układ dźwiękowy VIA Envy24 PT oraz komplet niezbędnych wkrętaków (ukłon w stronę sympatyków majsterkowania w komputerze i osób samodzielnie go składających). Na koniec pozostaje jeszcze wspomnieć o płycie Asusa wyposażonej w port umożliwiający montaż karty Wi-Fi, która pełni funkcję stacji bazowej dla urządzeń korzystających z komunikacji bezprzewodowej.

Więcej:bezcatnews