Aby skorzystać z Neostrady, trzeba liczyć się z zaporową miesięczną ceną (149 złotych), a ponadto pobliska centrala telefoniczna musi umożliwiać świadczenie usług ADLS. Jeśli nas stać, istnieją warunki techniczne i przejdziemy przez gehennę kontaktu z TP SA, możemy liczyć na warunki surfowania nieporównywalne z tym, co daje modem. Technologia ADSL, na której oparta została Neostrada, teoretycznie umożliwia pobieranie danych z szybkością 10 Mbit/s, ich wysyłanie realizowane może być natomiast z prędkością do 1 Mbit/s. Transfery osiągane w Neostradzie to około 512 Kbit/s, przy których modem wypada po prostu blado.
Darowanemu koniowi…
Użytkownik Neostrady w pakiecie otrzymuje modem ADSL ze złączem USB oraz oprogramowanie ułatwiające instalację. Wadą urządzenia rozprowadzanego przez TP SA jest brak możliwości podłączenia do niego większej liczby komputerów, na przykład przez zewnętrzny router. Problem ten da się ominąć przez wykorzystanie mechanizmu dzielenia łącza z systemu Windows. Rozwiązanie to wymaga jednak dodatkowych kart sieciowych. Ma też inną wadę: komputer udostępniający Internet musi być stale włączony. Dlatego najlepszym i stosunkowo niedrogim wyjściem jest nabycie routera ADSL z aneksem A, łączącego w sobie modem ADSL, router oraz koncentrator lub przełącznik.
Na rynku znajduje się wiele takich urządzeń w cenie od nieco ponad 200 do około 2000 złotych. Do tego musimy dodać karty ethernetowe dla każdego komputera (cena od 20 złotych za sztukę) i kable (tzw. skrętkę) łączące komputery z routerem. Jeśli w routerze znajduje się więcej portów, niż nasza sieć liczy komputerów, możemy nabyć dodatkowy koncentrator (cena od 60 złotych). W sumie za około 500 złotych będziemy w domu mieli sieć składającą się z kilku maszyn.
Wyprawa po złote runo
Zanim rozpoczniemy poszukiwania odpowiedniego routera ADSL, musimy sobie uświadomić, jakie dodatkowe funkcje, poza dzieleniem dostępu do Internetu, będziemy chcieli wykorzystać w naszej sieci. W przypadku gdy jesteśmy zainteresowani np. pełną zaporą ogniową lub nasza sieć będzie wykorzystywała technologie bezprzewodowe, musimy być przygotowani na cenę routera kilka razy wyższą od kosztu najtańszego modelu. Ale również i urządzenia z najniższej półki znacznie przewyższają wymagania typowego użytkownika.
Instalacja i konfiguracja wspomnianych routerów w celu podzielenia łącza jest stosunkowo łatwa. Jeśli chcemy, możemy skorzystać z zaawansowanych funkcji, wymaga to jednak pewnej wiedzy o działaniu sieci i usług sieciowych. Niestety, dokumentacja dołączona do urządzeń pomoże nam tylko w niewielkim stopniu. Wśród trzech przebadanych przeze mnie routerów ADSL przejrzystą instrukcję obsługi ma Planet ADE-4000, jest ona jednak w języku angielskim. Do Conexanta Access-Runnera CX82310 dołączono wprawdzie najgorszy “manual”, ale za to w pudełku znajdziemy informację, jak skonfigurować na routerze Neostradę. Również D-Link DSL-504 zawierał szczegółową instrukcję w języku angielskim.
Jeśli nie czujemy się zbyt pewnie w zagadnieniach sieciowych, warto zasięgnąć informacji u sprzedawcy i zanotować sobie, jakie parametry należy zmienić w konfiguracji urządzenia. Dopiero następnym etapem będzie kontakt z przedstawicielem TP SA (tel.: 0-800 102 102). Musimy być również świadomi różnic w nazwach funkcji routerów. O ile pozycje przeznaczone do konfigurowania linii ADSL (Neostrady) powinny we wszystkich urządzeniach być takie same, o tyle już choćby funkcja wirtualnego serwera może występować pod nazwą np. port forwarding.
Rutynowa instalacja
Testowane routery ADSL oferowały podobne interfejsy. Wszystkie wyposażone były w cztery gniazda ethernetowe (złącze RJ-45) i jedno telefoniczne (RJ-11) do podłączenia linii ADSL. D-Link DSL-504 zawierał dodatkowe złącze konfiguracyjne RS-232, Planet ADE-4000 natomiast został wyposażony także w port USB przeznaczony dla komputera PC z systemem Windows 98/Me/2000/XP. Panele przednie routerów różniły się jedynie stylistyką: znajdowały się tam diody LED, informujące o działaniu karty sieciowej, stanie linii ADSL oraz szybkości połączenia.
Routery ADSL są niezależne od wykorzystywanej przez nas platformy sprzętowej i systemowej, mogą współpracować z komputerami z Windows, Linuksem czy Macintoshem “na pokładzie”. Nie jest wymagane instalowanie sterowników – wystarczy zamontowanie i konfiguracja karty sieciowej. Obsługa tych urządzeń odbywa się za pomocą przeglądarki WWW.
Conexant CX82310 i Planet ADE-4000 wykorzystują podobny firmware. Dysponują również identyczną funkcją diagnostyki pracy routera. Dzięki niej jesteśmy w stanie stwierdzić, z jakiej przyczyny urządzenie nie pracuje prawidłowo – czy usterka leży po stronie Neostrady, komputera czy ustawień routera. Menu konfiguracyjne D–Linka DSL-504 jest bardziej rozbudowane. Użytkownik znajdzie w nim funkcję, za pomocą której będzie mógł testować niektóre parametry linii ADSL oraz monitorować jej obciążenie za pomocą wykresu obrazującego ruch przychodzący i wychodzący.
| Produkt | Conexant AccessRunner CX82310 | Planet ADE-4000 | D-Link DSL-504 |
| Producent | Conexant | Planet | D-Link |
| Dostawca | Action | Acxtion | ABC Data |
| WWW [http://] | www.action.pl/ | www.action.pl/ | www.abcdata.com.pl/ |
| Tryby pracy | router/bridge | router/bridge | router/bridge |
| Interfejs WAN | RJ-11 | RJ-11 | RJ-11 |
| Interfejsy LAN | 4xRJ-45 (10Base-T) | 4xRJ-45 (10Base-T) | 4xRJ-45 (10Base-T) |
| Tłumaczenie adresów NAT | + | + | + |
| Firewall | – | – | + |
| Serwer wirtualny | + | + | + |
| Konfiguracja przez przeglądarkę WWW | + | + | + |
| Dostęp chroniony hasłem administrator/użytkownik | +/+ | +/+ | +/+ |
| Obsługa połączeń VPN | + | + | + |
| Wbudowany serwer/klient DHCP | +/+ | +/+ | +/+ |
| Wykrywanie włamań (IDS) | – | – | + |
| DNS Proxy | + | + | + |
| Protokół ICMP | + | + | + |
| Realizacja VPN-u | + | + | + |
| Polskojęzyczna instrukcja | – | – | – |
| Inne | rozgałęźnik | łącze USB | RS-232 |
| Cena [z VAT-em] | 334 zł | 402 zł | 550 zł |
| + – jest; – – nie ma | |||
