Krótkie i długie nazwy
Zazwyczaj nie zdajemy sobie sprawy z faktu, że kiedy pracujemy z dyskiem sformatowanym dla systemu NTFS i dokonujemy jakiejkolwiek operacji na plikach, zmuszamy system operacyjny do wykonania aż dwóch wpisów w obszarze Master File Table. Dlaczego dwóch? Dlatego, że domyślnie Windows 2000/XP podczas opisywania zbioru nadaje mu dwie nazwy. Gdybym zapisał dowolny plik jako np.
calkiem_nowy_zbior.txt
, to w MFT pojawi się on dwukrotnie. Za pierwszym razem będzie nosił nazwę calkiem_nowy_zbior.txt, a za drugim –
calkiem~.txt
. W obydwu przypadkach informacja w MFT dotyczy tego samego zbioru. Skrócone nazewnictwo służy temu, aby w Windows XP mogły być uruchamiane programy, które przechowują dane w plikach nazywanych zgodnie z DOS-ową konwencją 8+3. Kiedy jednak nie zamierzamy korzystać ze starych aplikacji, możemy śmiało zrezygnować z dublowania wpisów w MFT. W rezultacie skrócimy czas wykonywania operacji dyskowych.
Uruchamiamy Edytor Rejestru (
Start | Uruchom | regedit
) i przechodzimy do klucza
HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\FileSystem
. Następnie ustawiamy wartość NtfsDisable 8dot3NameCreation na 1. Po restarcie komputera na pewno zauważymy, że maszyna przyśpieszyła.
MFT mniejszy i większy
Przyjrzyjmy się jeszcze obszarowi Master File Table. Standardowo zajmuje on 12,5% powierzchni dysku twardego. Czasami warto zwiększyć miejsce dla MFT – zwłaszcza wtedy, gdy często instalujemy nowe programy, usuwamy je, zapisujemy sporo plików itp. W takim przypadku MFT jest bardzo intensywnie używany i szybko ulega fragmentacji.
Jeżeli zdecydujemy się na zwiększenie miejsca przeznaczonego dla Master File Table, znowu musimy zmodyfikować Rejestr. Tym razem odnajdujemy klucz
HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\FileSystemNtfsMftZoneReservation
. Domyślnie ma on wartość 1. Kiedy zmienimy ją na 2, MFT “rozrośnie się” i zajmie dwukrotnie więcej miejsca.
| Porada czytelnika |
| Ukryte konto użytkownika Windows XP Jak wiadomo, podczas startu Windows XP w oknie powitalnym wyświetlana jest lista użytkowników, którzy mogą zalogować się do systemu. Okienka pozwalają jednak na założenie takiego konta, które nie będzie widoczne w oknie powitalnym. Aby przygotować konto “tajnego” użytkownika, uruchamiamy Edytor Rejestru i przechodzimy do klucza HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft \WindowsNT\CurrentVersion\Winlogon\SpecialAccounts\UserList. Dodajemy tutaj wartość typu REG_DWORD i nadajemy jej taką samą nazwę jak nazwa konta, które chcemy ukryć. W sekcji Value (Wartość) wpisujemy 00000000. Po ponownym uruchomieniem komputera wybrane konto nie będzie pokazywane w oknie logowania. Żeby zarejestrować się w systemie jako “ukryty” użytkownik, należy wcisnąć kombinację klawiszy [Ctrl]+[Alt]+[Del], puścić klawisz [Del] i ponownie go wcisnąć. Pojawi się wówczas klasyczne okienko logowania, takie jak w Windows 2000. Teraz wystarczy tylko podać nazwę użytkownika i jego hasło. Marcin Ficowski |
Tylko w RAM-ie
Obecnie nie robi na nas wrażenia dostępny w komputerze nawet 1 GB RAM-u. Przy takiej wielkości pamięci operacyjnej nie zaszkodzi zastanowić się, czy w ogóle potrzebny nam jest plik wymiany. Może okazać się on zbędny – i to z dwóch powodów. Po pierwsze: zbiór pagefile.sys zajmuje przynajmniej tyle samo miejsca, co pamięć operacyjna. Po drugie: pamięć stronicowana jest powolna. Kiedy dojdziemy do wniosku, że należy się jej pozbyć, wydajemy komendę Mój komputer | Właściwości | Zaawansowane i w sekcji Wydajność naciskamy przycisk Ustawienia. Po przejściu do zakładki Zaawansowane zaznaczamy opcję Bez pliku wymiany. Zaoszczędzimy trochę miejsca, a system operacyjny nie będzie korzystał z powolnej pamięci stronicowanej. Pamiętajmy jednak, że nasz komputer może odmówić czasem uruchomienia kolejnej aplikacji, jeślizabraknie dla niej miejsca w RAM-ie.
