Telefonia IP
Początki technologii VoIP (Voice over IP) umożliwiającej przesyłanie głosu przez Internet (patrz: $(LC124876: Koduj, paczkuj, wysyłaj)$) sięgają 1995 roku, kiedy to firma Vocaltec stworzyła oprogramowanie pozwalające na rozmawianie przez sieć IP. Jednak dopiero rok później powstało pierwsze urządzenie pozwalające na taką konwersację w czasie rzeczywistym. Usługami VoIP bardzo szybko zainteresowały się firmy, zwęszywszy w nich możliwość zmniejszenia opłat za połączenia między swoimi oddziałami i z klientami znajdującymi się za granicą.
Oszczędności są tym większe, im więcej i dalej (w sensie geograficznym) dzwonimy. Wynikają one w dużej mierze z tego, że głos transportowany jest przez sieć pakietową (np. sieć lokalną, Internet) jak najbliżej centrali telefonicznej abonenta-odbiorcy. Dopiero tam “wpada” do stacjonarnej sieci telefonicznej z komutacją łączy. Na koszt takiego połączenia składają się więc przede wszystkim cena impulsu lokalnego i opłata za dostęp do Sieci osoby inicjującej rozmowę. Jeśli brać pod uwagę, że coraz częściej za Internet płacimy stały, miesięczny abonament, a rozmowa lokalna, np. w USA, jest bezpłatna, to oszczędności mogą być naprawdę duże.
Rozwinięciem idei połączeń typu PC2Phone (rozmów z komputera podłączonego do Sieci na stacjonarne numery telefoniczne) jest telefonia IP, w której do transmisji głosu wykorzystuje się wyłącznie sieć pakietową i aparaty telefoniczne (rozmowa odbywa się np. wewnątrz firmowego intranetu). Najprostszym przykładem takiej usługi, najbliższym użytkownikom pecetów, są wszelkiego rodzaju funkcje połączeń głosowych w komunikatorach internetowych (tzw. połączenia PC2PC). Za takie rozmowy z reguły nie musimy nic płacić!
Firmy już korzystają
Dynamiczny rozwój szerokopasmowego dostępu do Internetu sprawi, że prawdziwa telefonia IP już niedługo zagości w naszych domach. Rozwój swoich usług w tym kierunku już dziś zapowiedziały TP SA czy Dialog. Na razie jednak najczęściej wykorzystują ją duże firmy i instytucje. W Polsce na wdrożenie kompleksowego systemu komunikacji z wykorzystaniem sieci pakietowej zdecydowała się np. Straż Graniczna (ok. 7 tys. telefonów). Na świecie z podobnych możliwości korzystają: Boeing, Ford Motors czy Bank of America (ten ostatni ma aż około 180 tys. telefonów IP!).
Choć inwestycja w nowoczesną łączność to spory wydatek, szybko się zwraca w postaci mniejszych kosztów eksploatacji. Dodatkowe oszczędności uzyskuje się tutaj poprzez zintegrowanie korporacyjnego intranetu (który dzięki VPN może obejmować biura w różnych krajach) z lokalnymi sieciami telefonii stacjonarnej (własne bramki VoIP). Tego typu przedsięwzięcia otwierają też przed użytkownikami zupełnie nowe, niespotykane dotąd możliwości, np. wybieranie numeru abonenta z poziomu aplikacji typu PIM czy obsługę poczty elektronicznej za pomocą specjalnego aparatu telefonicznego.
Małe i średnie firmy najczęściej używają telefonii hybrydowej i wyposażają swoje wewnętrzne centralki telefoniczne w odpowiednie moduły pozwalające korzystać także z usług wybranego dostawcy VoIP (patrz: $(LC124988: Rozmowy za grosze)$). Zaletami są tu zarówno szybkość wdrożenia, jak i prostota obsługi: numery telefonów wybiera się standardowo, a za “wypuszczenie” połączenia właściwą linią telefoniczną lub z wykorzystaniem usługi VoIP odpowiedzialne jest oprogramowanie centralki. Coraz częściej można też spotkać w sprzedaży stosunkowo tanie routery sprzętowe z opcją VoIP, pozwalające podzielić łącze internetowe na kilka komputerów, jak i korzystać z tanich połączeń za pomocą zwykłego aparatu.
