Podstawka pod procesor
Owo “gonienie platformy” sprawiło, że zarówno firma AMD, jak i Intel zaczęły rozwijać przede wszystkim linie procesorów przeznaczonych dla nowych systemów. Dlatego też większość układów Intela w teście to “beznóżkowce” dla złącza LGA775 (Socket T), a wśród układów AMD doliczymy się siedmiu kości z 939 wyprowadzeniami. Dawno nie było takiej rewolucji, bo zmiana CPU na jeden z wyżej wymienionych typów wymusza przeważnie – oprócz oczywistej wymiany płyty głównej – zakup karty graficznej PCI Express, a w wypadku najszybszych chipsetów Intela (i925X, i925XE) także przejście na moduły DDR2. Cóż, postęp kosztuje, ale niekiedy warto zaryzykować taką inwestycję. Choćby w chwili, gdy zastanawiamy się nad kupnem całego nowego komputera lub gdy podczas modernizacji leciwego peceta chcąc, nie chcąc i tak będziemy musieli wymienić procesor, pamięć i płytę główną.
Zegarem go, zegarem
Mimo wcześniejszych zapowiedzi nie doczekaliśmy się procesora, który nominalnie byłby taktowany zegarem 4 GHz. Intel zmienił swe plany i tym samym poprzeczka pozostała na poziomie 3,8 GHz. Pokonano jednak inną barierę: efektywna częstotliwość FSB przekroczyła 1 GHz. Pentium 4 Extreme Edition 3,46 GHz – podobnie jak inne modele z rodziny EE – wyposażony jest w cache L3 o rozmiarze 2 MB, ale z reszty pobratymców wyróżnia go magistrala systemowa pracująca z prędkością 1066 MHz. Ten CPU współpracuje wyłącznie z chipsetem i925XE (z obsługą szybszego FSB). Co ciekawe, przyrost wydajności w porównaniu z P4 EE 3,4 GHz jest minimalny, zatem najszybszym desktopowym procesorem Intela pozostaje Pentium 4 570 (3,8 GHz) z rdzeniem Prescott.
“Pięćsetsiedemdziesiątka” charakteryzuje się – podobnie jak i reszta Pentium 4 – wyśmienitą wydajnością w testach niskopoziomowych. Przy podejmowaniu decyzji o jej zakupie bardziej pomocna będzie informacja, że układ ten osiąga największą wydajność podczas przetwarzania strumienia wideo i obróbki plików RAW. Jeśli więc nasza praca związana jest z wyżej wymienionymi zastosowaniami, a przy tym nie ma miejsca na kompromisy wydajnościowe, powinniśmy rozważyć zakup tego procesora lub innego wydajnego układu z serii 500. Mniejszym obciążeniem dla kieszeni jest następny na tej liście Pentium 4 560 (3,6 GHz), którego cena – o 40% niższa niż silniejszego brata – rekompensuje mniejszą wydajność.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę na sposób numerowania układów. U Intela nowe trzycyfrowe oznaczenia jednostek centralnych, stosowane także w mobilnych procesorach, informować mają nie tyle o wydajności, ile o możliwościach i zaimplementowanych technologiach. System oznaczeń AMD jest jeszcze bardziej zagmatwany. Teoretycznie podaje on informacje o wzajemnych wydajnościowych relacjach między poszczególnymi modelami procesorów. Niestety, w niektórych zastosowaniach model oznaczony jako słabszy wygrywa z silniejszym. Dość powiedzieć, że tak samo numerowane układy różnią się np. wielkością pamięci cache L2 i częstotliwością taktowania!
D 330J nadaje
Bardziej oszczędnym klientom, którym zależy na przesiadce na nową platformę, Intel oferuje odświeżoną linię Celeronów, tym razem z dopiskiem D. Do dyspozycji jest pięć modeli: od wersji 325J (2,53 GHz) do 345J (3,06 GHz). Całą linię D należy pochwalić, bo jest to seria tak udana jak niegdyś Celerony z rdzeniem Tualatin. Za 500 zł można kupić procesor, który stosunkowo szybko upora się z każdym zadaniem. Tę niezłą wydajność zawdzięcza podniesieniu częstotliwości taktowania FSB z 400 do 533 MHz i powiększeniu (wreszcie!) rozmiaru pamięci cache L2 do 256 KB. Poza tym procesory te dobrze znoszą podkręcanie, więc ich praktyczna wartość jest jeszcze większa.
Nasze pomiary przeprowadziliśmy na płycie z chipsetem i925X, co wymuszało konieczność użycia pamięci DDR2. Żeby jednak uzyskać pełniejszy obraz, model 335J (2,80 GHz) umieścilimy na płycie zbudowanej na bazie chipsetu i915 oraz dokonaliśmy testów zarówno z kośćmi DDR, jak i DDR2. Rezultaty tego porównania wykazują, że użycie układów DDR2 daje zbliżoną wydajność na obu platformach. Pamięci DDR przyczyniają się natomiast do osiągnięcia co najwyżej o kilka procent słabszych wyników.
| Stare i nowe procesory | |
| Procesor | Szybkość w porównaniu z i386 |
| Athlon 64 FX-55 | 419 |
| Pentium 4 570 | 395 |
| Athlon 64 4000+ | 384 |
| Pentium 4 560 | 373 |
| Athlon 64 3500+ | 350 |
| Athlon XP 3200+ | 342 |
| Pentium 4 3,46 EE | 317 |
| Pentium 4 3,0E | 310 |
| Sempron 3100+ | 300 |
| Athlon 64 2800+ | 297 |
| Athlon XP 2500+ | 285 |
| Athlon XP 2400+ | 281 |
| Duron 1800 | 279 |
| Pentium 4 2,8C | 256 |
| Sempron 2300+ | 247 |
| Pentium 4 3,06 GHz | 246 |
| Athlon XP 1800+ | 208 |
| Celeron D 315 | 193 |
| Pentium 4 2,4B | 190 |
| Duron 1200 MHz | 163 |
| Pentium 4 2.0A | 149 |
| Celeron 1200 MHz | 141 |
| Athlon 1000 MHz | 130 |
| Celeron 1,7 GHz | 127 |
| Pentium 4 1,4 GHz | 94 |
| Pentium III 800 MHz | 93 |
| Duron 600 MHz | 78 |
| Pentium II 400 MHz | 42 |
| Celeron 300A | 32 |
| AMD K6 200 MHz | 18 |
| Pentium 200 MMX | 15 |
| 486DX/33 | 2 |
| 386/40 | 1 |
