Drapanie po polimerze
Ów tajemniczy napęd Millipede to specjalnie zaprojektowany układ typu MEMS (ang. Micro-Electro Mechanical System), czyli system mikroelektromechaniczny. Jego działanie przypomina sposób pracy mikroskopu AFM (ang. Atomic Force Microscopy), wykorzystującego specjalną igłę (tak jak w gramofonie), która “drapiąc” badaną powierzchnię, umożliwia stworzenie jej mikroskopowego obrazu wraz ze wszystkimi chropowatościami.
Kość pamięci MEMS składa się zaś z macierzy o rozmiarze 64×64, czyli w sumie z 4096 krzemowych igieł lub, jak kto woli, mikronóżek (stąd notabene nazwa pamięci) przesuwających się wzdłuż osi X, Y po polimerowym podłożu, w którym utrwalona została informacja. Sam zapis polega na zrobieniu w polimerze mikronóżką podgrzaną do odpowiedniej temperatury (ok. 300°C) trwałego zagłębienia. Później przy odczycie dziurka ta odpowiada binarnej jedynce.
Kasowanie zapisanej informacji następuje w bardzo podobny sposób – mikronóżka robi wokół dziurki serię niewielkich wgłębień, które rozprostowują polimer. Ten sam element zapisująco-kasujący służy także do odczytywania informacji. Wspornik mikronóżki ma przy odczycie temperaturę około 200°C. Igła, wpadając w zagłębienie, obniża położenie podstawki, zwiększając tym samym odprowadzanie ciepła z tego elementu i jednocześnie prąd płynący przez wspornik. W ten sposób bardzo łatwo zarejestrować nawet najdrobniejsze wahania temperatury, dzięki czemu zawsze precyzyjnie odczyta się położenie zapisanego bitu.
Wędrówki Stonogi
Opracowany przez inżynierów IBM-a prototypowy nośnik Millipede ma rozmiar 16,5×17,5×1,2 mm, z czego element czynny zajmuje powierzchnię 6,4×6,4 mm2. Te wymiary umożliwiają upakowanie pamięci MEMS w obudowie karty SD. Pojemność prezentowanego na Cebicie nośnika wynosiła 120 GB, co odpowiada 25 jednowarstwowym płytom DVD. Jak podaje producent, gęstość zapisu informacji dla napędu Millipede wynosi ok. jednego terabita danych na cal kwadratowy, lecz ilość tę będzie można w ciągu kilku lat znacznie zwiększyć.
Jak przewiduje IBM, napęd Millipede znajdzie zastosowanie w urządzeniach przenośnych, takich jak aparaty cyfrowe, telefony komórkowe, karty pamięci i klipsy USB. Rozpoczęcie seryjnej produkcji planowane jest na rok 2007. Miejmy tylko nadzieję, że pamięci MEMS nie będą zbyt drogie, tym bardziej że do ich produkcji wykorzystuje się standardowe technologie stosowane w przemyśle półprzewodnikowym.
