Digital IXUS 750 cechuje się dobrą funkcjonalnością. Obok kilku typowych dla aparatów kompaktowych programów tematycznych, ułatwiających wykonanie zdjęć w określonych sytuacjach, IXUS 750 wspomaga wykonywanie panoram poziomych, przeznaczonych do złożenia w dołączonym programie PhotoStitch. Tryb My Colors wykonuje proste operacje na rejestrowanych zdjęciach (np. zamienia dwie wskazane barwy, wykonuje zdjęcia w odcieniach szarości z kolorowym akcentem). Kadrowanie ułatwia siatka geometryczna z zaznaczonymi tzw. silnymi punktami. Przy braku możliwości samodzielnego ustawiania czasu otwarcia migawki i wartości przysłony dziwi obecność funkcji histogramu, na podstawie którego po wykonaniu zdjęcia określimy, czy zostało ono prawidłowo naświetlone. Jeśli nie można ustawiać samemu ekspozycji, opcja ta jest zatem nieco na wyrost. Sporo możliwości oferuje tryb rejestrowania filmów wideo. Program Fast Frame Rate zapisuje np. maksymalnie minutową sekwencję o rozdzielczości 320×240 z prędkością 60 kl./s. W innych ustawieniach filmiki nie mają ograniczeń czasowych, ale nagrywanie jest przerywane, gdy wielkość pliku przekroczy gigabajt.
| Canon Digital IXUS 750 |
| Ocena ogólna (POWER): 92 Opłacalność (ECONO): 71 Rozdzielczość matrycy CCD: 7,1 megapiksela Format zdjęć: maks. 3072×2304 pikseli Ogniskowa (odp. aparatu 35 mm): 37-111 mm Zoom optyczny/cyfrowy: 3x/4x Jasność obiektywu: f/2,8-4,9 Migawka: 1/2000-15 s Czułość ISO: 50-400 Nośnik danych: karty flash SecureDigital Przekątna/rozdzielczość ekranu LCD: 2,5″/115 tys. pkt Złącza: USB 2.0 Hi-Speed, TV i audio Wymiary (szer.xwys.xgł.): 90x57x27 mm Masa (z akumulatorem): 196 g Gwarancja: 12 miesięcy |
 dobra jakość zdjęć, krótkie czasy reakcji, menu w języku polskim  niska rozdzielczość wyświetlacza LCD, wysoka cena |
| Cena: 1700 zł www.canon.pl |
Jakość zapisywanych zdjęć jest bardzo dobra. Obiektyw wprowadza małą nieostrość do rogów kadru przy krótszych ogniskowych, choć w typowych zastosowaniach mankament ten nie jest kłopotliwy. Aberracje chromatyczne ograniczono do rozsądnego poziomu, podobnie winietowanie nie wykracza poza normę. Aparat dobrze radzi sobie z szumami przy czułościach do ISO 200 włącznie. W ISO 400 kolorowy szum jest już wyraźnie widoczny, jednak powinien dać się zredukować w programie graficznym. W trybie Macro drobne detale rejestrowane są z małymi, typowymi zniekształceniami: dystorsją beczkową i niewielkimi aberracjami chromatycznymi poza centrum kadru.
