Rozplątywanie cyfrowej sieci

Niezależnie od tego, z którego klienta sieci P2P korzystamy na co dzień, sposób działania takich aplikacji we wszystkich wypadkach jest podobny. Otóż do poprawnego funkcjonowania programu niezbędne jest nawiązanie połączeń z innymi komputerami funkcjonującymi w ramach danej sieci P2P. Czasami napotykamy na problemy wynikające ze specyfiki używanego systemu operacyjnego, a w niektórych wypadkach konieczna może być modyfikacja konfiguracji używanego w naszym LAN-ie routera. Na szczęście zadanie optymalnego ustawienia OS-u czy routera nie będzie zbyt trudne, o ile, drogi Czytelniku, zapoznasz się z poniższymi poradami.

1. Ograniczenie liczby połączeń w Windows XP SP2

Po uruchomieniu programu eMule (lub klienta BitTorrenta) zauważamy, że nie funkcjonuje on prawidłowo i po jakimś czasie zrywa wszystkie połączenia. W dzienniku zdarzeń widzimy natomiast wpis ostrzegający, że osiągnięto bezpieczny limit jednoczesnych połączeń protokołu TCP/IP.

Przyczyną takiego zachowania jest zabezpieczenie obecne w Service Packu 2. Microsoft wprowadził w SP2 nową funkcję do Windows XP, której zadaniem jest ograniczenie działania robaków internetowych, takich jak Blaster i Sasser. Odbywa się to poprzez nałożenie limitu na liczbę nowych połączeń TCP. Niestety, funkcja ta wpływa nie tylko na mechanizmy ochrony systemu, ale również poważnie ogranicza działanie programów P2P, które nawiązują dużą liczbę jednoczesnych połączeń.

Dlatego warto zwiększyć ustanowiony przez Service Packa 2 limit połączeń, np. poprzez edycję Rejestru. Należy znaleźć klucz odpowiadający za to ograniczenie:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\Parameters

. Następnie lokalizujemy wartość typu REG_DWORD TcpNumConnections i zmieniamy jej domyślne ustawienie z 0xfffffe na 00000020 .

Jeżeli obawiamy się samodzielnej ingerencji w Rejestr, alternatywnie można też użyć specjalnego programu, który zrobi to za nas. W wypadku zastosowania popularnego narzędzia xp-AntiSpy odszukujemy zakładkę ustawień Internet Explorera i modyfikujemy opcję Zwiększ maksymalną liczbę połączeń z

10

na 60 .

2. Korzystanie z serwerów proxy w sieci BitTorrent

Jeżeli w naszej sieci LAN pojawiają się problemy z BitTorrentem, spróbujmy skorzystać z pomocy popularnych serwerów proxy. Klienty tej sieci P2P wykonują dwa rodzaje połączeń. Pierwsze połączenie HTTP wychodzi do trackera (zazwyczaj na porcie 6969), drugie natomiast wychodzi i przychodzi do peerów i wykonywane jest na porcie 6881 (lub wyższym). Standardowo serwer proxy jest jednak używany tylko dla pierwszego typu połączenia. Cały ruch pomiędzy klientami można jednak tunelować, ale ze względów bezpieczeństwa opcja ta jest często zablokowana.

To, jak uaktywnić połączenie z serwerem proxy, pokażemy na przykładzie najpopularniejszego klienta – Azureusa. Po uruchomieniu programu przechodzimy na zakładkę Narzędzia, a następnie uaktywniamy opcję Konfiguracja. Z menu wybieramy Serwer i zaznaczamy pole Włącz Proxy. W obszarze Opcje Proxy wypełniamy informację o serwerze proxy według danych dostarczonych przez naszego ISP.

W przypadku gdy używany przez nas klient P2P nie ma możliwości łączenia się z Siecią przez serwer socks, można posłużyć się programem FreeCap (http://www.freecap.ru/). Narzędzie to zarządza transferem danych określonej przez nas aplikacji. Program może wymusić łączenie z serwerem socks oraz standardowym proxy prawie na każdym kliencie BitTorenta.

Konfigurację FreeCapa zaczynamy od określenia ścieżki do danej aplikacji. Jako przykład posłuży oryginalny klient BitTorrent, który nie ma opcji łączenia się z siecią P2P przez serwer proxy czy socks. We FreeCapie przechodzimy na zakładkę File, a następnie wybieramy New application. W

Program path

wciskamy przycisk Browse i wskazujemy ścieżkę do pliku EXE naszej aplikacji. W tym wypadku jest to bittorrent.exe. Zatwierdzamy nasz wybór przyciskiem OK, przechodzimy ponownie na zakładkę File i wybieramy Settings. W nowo otwartym oknie definiujemy ustawienia naszego serwera socks i zatwierdzamy zmiany przyciskiem Apply. Teraz wystarczy w menu File kliknąć Run, aby uruchomić daną aplikację z obsługą serwera pośredniczącego. Z FreeCapa można również korzystać podczas łączenia się z serwerem w3cache. W ustawieniach zamiast serwera socks należy wtedy zaznaczyć serwer http proxy.

3. UPnP w Windows XP

UPnP (ang. Universal Plug and Play) to architektura typu “każdy z każdym” komputerów osobistych, urządzeń inteligentnych i bezprzewodowych. Najprościej mówiąc, UPnP ma za zadanie zautomatyzować działanie sieci. Pomijając kwestie bezpieczeństwa, jedną z zalet UPnP jest bezproblemowe działanie programów P2P bez konieczności przekierowywania portów dla poszczególnych stacji roboczych. Oczywiście standard UPnP oprócz komputerów klienckich i aplikacji musi obsługiwać również nasz router. Uaktywnienie tego mechanizmu w routerze nie powinno nastręczać nikomu problemów, więc ten krok pominiemy. Zajmiemy się tylko ustawieniami systemu operacyjnego Windows XP.

Klikamy

Start | Ustawienia | Panel sterowania | Dodaj lub usuń programy

. Następnie otwieramy Kreator składników systemu Windows, zaznaczamy Usługi sieciowe, klikamy opcję Szczegóły i wybieramy Interfejs użytkownika UPnP, a także Odnajdywanie urządzeń bram internetowych i klient sterowania. Zatwierdzamy zmiany przyciskiem OK .

Więcej:bezcatnews