Można oczywiście po prostu załadować na stronę fotolabu surowe, niepoprawione zdjęcie i zaufać automatom edytującym obraz przed wydrukiem. Takie postępowanie może przynieść dobry efekt, ale wcale nie musi. Lepiej zrobimy, przygotowując fotografię osobiście, by wyglądała dokładnie tak, jak chcemy, a po załadowaniu pliku do serwisu wybierając opcję wydruku bez wprowadzania dodatkowej korekcji. Jeśli zdecydujemy się na taki sposób postępowania, bardzo ważne będą następujące kroki:
Korekcja tonalna:
Prawie wszystkie serwisy fotograficzne obsługują przestrzeń sRGB, dlatego należy ją stosować, przygotowując pliki. W Photoshopie przestrzeń barwną ustalamy w menu »Edycja | Ustawienia koloru«.
Ustalenie rozdzielczości:
W przypadku wydruku plakatu o wymiarach, powiedzmy, 50×75 cm – w wielu serwisach jest to maksymalna możliwa wielkość – plik powinien w miarę możliwości mieć rozdzielczość 300 dpi (dots per inch). Więcej z całą pewnością nie potrzeba. Jeśli nawet drukarka chwali się fantastyczną rozdzielczością 1440 dpi, chodzi tutaj tylko o rozdzielczość druku możliwą dzięki rastrowaniu. Ile dokładnie ppi będzie miał nasz plik w wypadku danej wielkości wydruku, dowiemy się, korzystając z funkcji »Obraz | Rozmiar obrazu«. Wystarczy po prostu usunąć zaznaczenie z pola przy »Przeprowadź ponowne próbkowanie obrazu« i wpisać ręcznie żądane wymiary wydruku albo rozdzielczość.
Fotografie będą zresztą wystarczająco dobrze wyglądać nawet przy ustawionych niższych rozdzielczościach. Jeśli założymy, że wydruk będziemy oglądać z odległości około 1 metra, nawet przy 200 dpi nie zauważymy obniżenia ostrości. Jeśli chodzi o szczególnie wielkie wydruki, o wysokości większej niż metr, można się ewentualnie zadowolić jeszcze niższą rozdzielczością, rzędu 100–150 dpi. Krawędzie liter albo grafiki będą jednak wyglądały bardziej gładko, jeśli zachowamy wzorcową wartość 300 dpi.
Retusz drobnych usterek:
Fotografii trzeba się naprawdę dobrze przyjrzeć oraz poprawić wszelkie drobiazgi, jakie uda nam się zauważyć. W wielkim formacie mogą one bowiem okazać się dużymi i brzydkimi elementami zdjęcia, które od razu rzucają się w oczy i znacznie obniżają urodę obrazka oraz wpływają na wrażenie, jakie zrobi on na oglądających. Do takich wad należą na przykład wszelkie niedoskonałości skóry czy przebarwienia na krawędziach. Dobrze jest też skontrolować histogram: płaskie zdjęcia, bez odpowiednio podkreślonego kontrastu, jako postery będą się wydawać jeszcze bardziej nieostre i nijakie.
Wyostrzanie:
Przed załadowaniem zdjęcia do serwisu należy jeszcze skorzystać
z filtra Maska wyostrzająca, który w Photoshopie znajdziemy, wybierając »Filtr | Wyostrzanie«. Pożądana siła działania filtra zależy od motywu, wielkości wydruku, metody drukowania i zastosowanego papieru. Generalna reguła jest taka, że w wypadku dużych wydruków należy wyostrzać znacznie mocniej niż w wypadku małych, a gdy używamy papieru matowego – bardziej niż w przypadku zastosowania papieru błyszczącego. Wyostrzanie należy kontrolować, zawsze powiększając podgląd obrazka – do 100%. Tylko wtedy otrzymamy wiarygodny podgląd efektu, jaki uzyskamy na końcowym wydruku.
