Tego rodzaju programowanie we własnym zakresie jest wysoce zaawansowane i częściej spotykane w złożonych projektach dotyczących oprogramowania niż we współczesnym szkodliwym oprogramowaniu. Trudno stwierdzić, dlaczego w szkielecie Duqu użyto OO C zamiast C++, istnieją jednak dwa sensowne wyjaśnienia:
- Większa kontrola nad kodem: Gdy opublikowano C++, wielu programistów ze starej szkoły wolało trzymać się od niego z daleka z powodu braku zaufania do alokacji pamięci oraz innych niejasnych/skomplikowanych cech tego języka, które wymuszają pośrednie wykonanie kodu. OO C zapewniłby pewniejszy szkielet z mniejszym ryzykiem nieoczekiwanego zachowania.
- Większa możliwość przenoszenia kodu na inne platformy: około 10-20 lat temu C++ nie był w pełni ustandaryzowany i istniały przypadki, w których kod C++ nie współdziałał z każdym komputerem. Stosowanie języka C zapewnia programistom wysoką uniwersalność, ponieważ napisany w nim program może atakować każdą istniejącą platformę w dowolnym czasie bez ograniczeń, jakie cechują C++.
“Te dwa powody świadczą o tym, że kod został napisany przez zespół doświadczonych programistów ze starej szkoły, którzy chcieli stworzyć niestandardowy szkielet obsługujący wysoce elastyczną i adaptowalną platformę ataków. Kod mógł zostać użyty we wcześniejszych cyberoperacjach, a następnie powtórnie wykorzystany po odpowiedniej modyfikacji, tak aby mógł integrować się z trojanem Duqu” — komentuje Igor Sołmenkow, ekspert ds. szkodliwego oprogramowania, Kaspersky Lab.
“Jedno jest pewne: takie techniki zwykle są stosowane przez najlepszych twórców oprogramowania i prawie nigdy w dzisiejszym szkodliwym oprogramowaniu”.
Eksperci z Kaspersky Lab dziękują wszystkim osobom, które uczestniczyły w przedsięwzięciu mającym zidentyfikować nieznany kod.
