Zapisom Opcjonalnego protokołu sprzeciwia się także The Japan Society for Studies in Cartoons and Comics, która skupia naukowców, kolekcjonerów i krytyków literackich zajmujących się japońską kulturą. Podobnie jak przedstawiciele wymienionych wcześniej krajów, JSSCC popiera dążenie ONZ do ochrony dzieci, jednak organizacja przekonuje, że nowe przepisy mogą doprowadzić do ograniczenia swobody artystycznej wypowiedzi.
Realistyczne przedstawianie dzieci w sytuacjach seksualnych jest zakazane zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie, jednak komiksy i manga były dotychczas traktowane łagodniej. W Japonii przedstawianie młodych osób w intymnych okolicznościach jest powszechne, zwłaszcza w gatunku zwanym yaoi, którego najbardziej znanym przykładem jest “Poemat wiatru i drzew” (jap. “Kaze to ki no uta”) autorstwa Keiko Takemiyi opowiadający o przyjaźni dwóch chłopców. JSSCC zwraca uwagę, że nowe prawo może doprowadzić do powtórzenia się sytuacji z 1999 roku, kiedy po wprowadzeniu w Japonii kar za pornografię dziecięcą, ze sklepów wycofano takie popularne mangi jak “Vagabond” i “Berserk”. | CHIP
Słownik japońskiej sztuki rysunkowej
manga – styl rysunku, często w formie czarno-białych komiksów, występuje wiele gatunków przeznaczonych dla różnych grup wiekowych i płci
anime – seriale animowane zazwyczaj tworzone na podstawie mangi
ecchi – lekka, niebezpośrednia erotyka
yuri i yaoi – podgatunki mangi traktujące o związkach pomiędzy dwoma kobietami (yuri) lub mężczyznami (yaoi)
hentai / seijin – podgatunek erotyczno-pornograficzny na zachodzie znany pod nazwą hentai, a w samej Japonii określany jako seijin
