Sąd Najwyższy rozpatrując kasację od wyroku Sądu Okręgowego złożonego przez ZUS w sprawie rekompensaty za pracę z monitorem CRT uznał, że rację miał Sąd Okręgowy wydający wyrok korzystny dla powódki, której ZUS odmówił rekompensaty.
W listopadzie 2016 r. ZUS odmówił pani J.S. prawa do rekompensaty unormowanej w art. 21 ustawy z dnia 17 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, uznając, że wykonywana przez nią praca na stanowisku informatyka w latach 1988 – 2001, nie była pracą w szczególnych warunkach. Sąd Okręgowy, do którego zwróciła się pani J.S. uznał, że w okresie zatrudnienia powódka wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu prace w warunkach szczególnych, korzystając z monitora CRT, a praca z tego typu monitorem jest szkodliwa i należy się za nią rekompensata.
ZUS złożył skargę kasacyjną od wyroku do Sądu Naczelnego, ten jednak skargę oddalił, podtrzymujący tym samym stanowisko Sądu Okręgowego. Pełne brzmienie wyroku znajdziecie tutaj.
Czy z automatu oznacza to, że każda osoba, która pracowała z monitorem CRT może się starać o taką rekompensatę? Nie do końca. Po pierwsze należy udowodnić, że taką pracę się wykonywało i że wiązało się to ze znaczącym obciążeniem wzroku. Po drugie rekompensata wiąże się z prawem do emerytury pomostowej, to znaczy, że należy się osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 r. i pracującym w szczególnych warunkach co najmniej 15 lat przed 1 stycznia 2009 r. Po trzecie: dotyczy tylko osób zatrudnionych na pełnym etacie i bez przerw.
