Ta supermasywna czarna dziura ma masę 6,5 miliarda razy większą niż masa Słońca i jest zlokalizowana około 55 milionów lat świetlnych od Ziemi. W jej obrębie powstają kosmiczne dżety, które poruszają się z prędkością niemal równą prędkości światła. Tworzące je cząstki obejmują całe spektrum elektromagnetyczne, od fal radiowych przez światło widzialne aż po promienie gamma.
Aby uzyskać nowe informacje dotyczące właściwości rzeczonej czarnej dziury i umożliwić dokładniejszą interpretację zdjęcia wykonanego przez Event Horizon Telescope, naukowcy skoordynowali obserwacje za pomocą 19 najpotężniejszych teleskopów znajdujących się zarówno na powierzchni naszej planety jak i w przestrzeni kosmicznej. W ten sposób mogli zebrać całe spektrum elektromagnetyczne i prowadzić rekordowo szerokie badania zarówno supermasywnej czarnej dziury jak i jej dżetów.
Supermasywna czarna dziura objęta badaniami znajduje się w centrum galaktyki Panny A
W efekcie wysiłków astronomów powstał powyższy film, na którym możecie zobaczyć M87 na różnych długościach fali. Nagranie rozpoczyna się od zdjęcia czarnej dziury wykonanego przez EHT i opublikowanego w kwietniu 2019 roku. Następnie na nagraniu widzimy obrazy uwiecznione przez inne radioteleskopy, pochodzące z całego świata. Na dole filmu są również zamieszczone stosowne opisy, dzięki którym możemy się dowiedzieć, jaki teleskop stał za poszczególnymi obserwacjami.
Szczególnie interesujący wydaje się podział na różne instrumenty, na przykład na teleskopy, które wykrywają światło widzialne (Hubble i Swift), ultrafioletowe (Swift) oraz rentgenowskie (Chandra i NuSTAR). Co ciekawe, jedynie Event Horizon Telescope jest w stanie wykryć cień czarnej dziury – na przeciwnym biegunie znajduje się teleskop GLAST, która nie może nawet określić, czy wykrywane przez niego promieniowanie gamma pochodzi z obszarów w pobliżu czarnej dziury, czy może jest związane z dżetami. Warto podkreślić, iż przytoczone obserwacje były prowadzone od końca marca do połowy kwietnia 2017 roku, a w projekt zaangażowało się 760 naukowców z całego świata.
