Dokładnie rzecz biorąc, analizami objęto fragmenty księżycowych skał, które powstały kolejno 3,9, 3,6, 3,3 i 3,2 miliarda lat temu. Te niezwykle stare próbki pozwalając sądzić, że w w tamtym okresie nie zachodziła aktywność księżycowego dynamo. Gdyby było inaczej, naukowcy mieliby dowody na obecność pola magnetycznego w obrębie naszego naturalnego satelity.
Czytaj też: SpaceX uratuje NASA? Ludzie mogą polecieć na Księżyc do 2024 roku
W jaki sposób określić, czy Księżyc posiadał pole magnetyczne na różnych etapach swojego istnienia? Kluczem są w tym przypadku odpowiednio stare próbki – w tym przypadku liczące od 3 do 4 miliardów lat. Następnie naukowcy muszą określić, czy rzeczone próbki zarejestrowały w swoim wnętrzu aktywność magnetyczną.
Księżyc obecnie posiada niezwykle słabe pole magnetyczne, które jest 100-krotnie słabsze od ziemskiego
Dokładne ustalenia na ten temat, dostępne na łamach Science Advances, pozwalają sądzić, że powierzchnia Księżyca jest stosunkowo stabilna, choć doświadcza regularnych uderzeń ze strony wiatru słonecznego. Dane, jakimi obecnie dysponują naukowcy sugerują, że Srebrny Glob przez 4 miliardy lat nie posiadał długotrwałego dynamo. Co zmienia ta informacja? Określenie, czy w przeszłości nasz naturalny satelita posiadał długotrwałe pole magnetyczne jest kluczowe dla zrozumienia, jak ewoluowały jego wnętrze i powierzchnia.
Czytaj też: Skąd nanocząsteczki żelaza na Księżycu? Ważną rolę może odgrywać Słońce
Pod względem pola magnetycznego Księżycowi jest znacznie bliżej do Marsa aniżeli do Ziemi. Jest ono bowiem ok. 100-krotnie starsze od ziemskiego, podczas gdy Czerwona Planeta posiada słabe, lokalne pola magnetyczne. W przeszłości Mars był jednak znacznie lepiej chroniony przed burzami słonecznymi oraz innymi źródłami promieniowania. Gdyby udało się zebrać podobne dowody w odniesieniu do Księżyca, to naukowcy mogliby dokładniej określić, w jakich okolicznościach doszło do jego uformowania i ewolucji.
