Chińscy fizycy zbudowali dwa komputery kwantowe znacznie wydajniejsze od Sycamore firmy Google – Zuchongzhi 2 i Jiuzhang 2. Jeżeli zapowiedzi naukowców z Państwa Środka są prawdziwe, to prawdopodobnie osiągnięto prawdziwą supremację kwantową. Niestety, chińskie komputery kwantowe wciąż popełniają wiele błędów.
Jiuzhang 2 i Zuchongzhi 2
Jiuzhang 2 to następca platformy zbudowanej w 2020 r. – zwiększono liczbę wykorzystywanych fotonów z 76 do 113. W ciągu jednej milisekundy może obliczyć zadanie, które najszybszemu konwencjonalnemu komputerowi na świecie zajęłoby aż 30 bilionów lat.
Z kolei Zuchongzhi 2 jest 66-kubitowym programowalnym, nadprzewodzącym komputerem kwantowym, który zgodnie zapowiedziami jego twórców jest 10 mln razy szybszy od 55-kubitowego komputera kwantowego Sycamore. Zuchongzhi 2 jest ulepszoną wersją poprzedniej maszyny, którą ukończono trzy miesiące temu.
Mimo iż liczby osiągane przez chińskie maszyny robią wrażenie, raczej nie ma co spodziewać się, że kiedyś takie komputery kwantowe znajdziemy w naszych domach. Mogą one bowiem pracować tylko w sterylnym środowisku i być wykorzystywane do specyficznych zadań. I nawet przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności, wciąż popełniają wiele błędów. Niewykluczone jednak, że będą one napędzać postęp technologiczny w kolejnych dekadach.
Opierając się na technologii kwantowej korekcji błędów, możemy zbadać zastosowanie niektórych dedykowanych komputerów kwantowych lub symulatorów kwantowych do rozwiązania niektórych z najważniejszych pytań naukowych o wartości praktycznej.Pan Jianwei, główny badacz odpowiedzialny za Zuchongzhi 2
Obwody Zuchongzhi 2 muszą być schłodzone do bardzo niskich temperatur, aby umożliwić optymalną wydajność dla złożonego zadania zwanego losowym spacerem, który jest modelem odpowiadającym taktycznym ruchom pionków na szachownicy.
Zastosowania tego zadania obejmują symulacje mutacji genów, przewidywanie cen akcji, przepływ powietrza w samolotach naddźwiękowych oraz tworzenie nowych materiałów. Więcej o chińskich komputerach kwantowych można przeczytać w Physical Review Letters.
